Steve Bauer

Steve Bauer
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Stephen Todd Bauer
Bijnaam	Gros cul (Grote klootzak)
Geboortedatum	12 juni 1959
Geboorteplaats	St. Catharines, Canada
Lengte	170 cm
Gewicht	72 kg
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Beste prestaties
Milaan-San Remo	9e (1985)
Gent-Wevelgem	5e (1986)
Ronde van Vlaanderen	4e (1986, 1987)
Parijs-Roubaix	2e (1990)
Amstel Gold Race	3e (1989)
Ronde van Italië	10e (1987)
Ronde van Frankrijk	4e (1988) 1 etappezege
WK op de weg	3e (1984)
Portaal    Wielersport

Steve Bauer (St. Catharines, 12 juni 1959) is een voormalig wielrenner uit Canada, beroeps van 1984 tot 1995. Zijn bijnaam was niet mis te verstaan Gros cul (Grote klootzak) omdat hij enkele incidenten veroorzaakte.

Bauer won in 1984 zilver op de Olympische Zomerspelen achter de Amerikaan Alexi Grewal in de wegwedstrijd, en datzelfde jaar won hij ook brons op het wereldkampioenschap voor eliterenners te Barcelona. Bauer viel op door zijn aanvallende manier van koersen, zat vaak in de finale en gaf vaak kleur aan de koers, maar grote zeges bleven beperkt.

Bauer was ploeggenoot van Andy Hampsten, Sean Yates, Phil Anderson, Frankie Andreu en Lance Armstrong bij de Motorola-ploeg. Hij won in 1988 een etappe in de Ronde van Frankrijk en zat in 1990 ook in de monstervlucht met vier renners in de eerste etappe, die uiteindelijk zeer bepalend bleek voor het verdere verloop van deze Tour. Frans Maassen won de etappe voor Ronan Pensec, Claudio Chiappucci en Bauer. Bauer veroverde die dag wel de gele trui en hield die acht dagen in zijn bezit. Vervolgens reed Ronan Pensec twee dagen in het geel, waarna Claudio Chiappucci het geel overnam en dat acht dagen behield. Pas bij de tijdrit op de voorlaatste dag werd er het een en ander recht gezet. Erik Breukink won die tijdrit, Greg LeMond pakte geel en won zijn derde Tour.

Bij het WK 1988 in Ronse speelde Bauer een twijfelachtige hoofdrol. In de eindspurt reed Bauer de Belg Claude Criquielion in de dranghekken. Criquielion kwam ten val, en de eigenlijk al geklopte medevluchter Maurizio Fondriest kreeg de wereldtitel zo in de schoot geworpen. In 1995 deed zich een gelijkaardig incident voor tijdens Gent-Wevelgem, dat jaar gewonnen door Lars Michaelsen. Er stond zijwind die de renners een lastige dag bezorgde. Bauer, die nog steeds voor Motorola reed, week onbehouwen uit naar links toen hij de eerste groep "op een lint" trok. Bauer had geen oog meer voor een langs het parcours geparkeerde auto van een toeschouwer. Bauer kon de auto niet meer ontwijken, smakte hard tegen het asfalt en sleurde enkele medevluchters mee in zijn val. Onder hen de Belg Johan Museeuw van de ploeg Mapei-GB.

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1984 1985 10e   1986 45e   23e   1987 10e   74e   1988 4e (1)  1989 15e   1990 27e   1991 97e   1992 92e   opgave   1993 89e   101e   1994 opgave   1995 101e   (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Rund um den Henninger Turm Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten 1984 3  ↑ 1985 9e 85e 31e 8e 29e 20e 1986 60e 5e 4e 29e 2 69e 18e (SPP) 1987 11e 4e 11e 13e 36e (SPP) 1988 95e 18e 8e 6e 11e   2  ↑ 12e (UWB) 1989 12e 34e 10e 3  ↑ 53e 15e 13e 4e (UWB) 1990 95e 9e 56e 2  ↑ 60e 22e 6e 19e 7e (UWB) 1991 48e 78e 4e 22e 71e 12e 145e 1992 40e 106e 41e 17e 39e 97e 1993 44e 23e 166e 1994 139e 72e 1995 92e 76e 17e

• 1985 - La Vie Claire
• 1986 - La Vie Claire
• 1987 - Toshiba
• 1988 - Weinmann-La Suisse
• 1989 - Helvetia-La Suisse
• 1990 - 7 Eleven-Hoonved
• 1991 - Motorola
• 1992 - Motorola
• 1993 - Motorola
• 1994 - Motorola
• 1995 - Motorola
• 1996 - Saturn