Stijve moerasweegbree
In dit artikel gaan we dieper in op Stijve moerasweegbree, wat tegenwoordig een zeer relevant onderwerp is. Stijve moerasweegbree is een concept dat grote belangstelling heeft gewekt op verschillende gebieden, van wetenschap tot politiek, inclusief cultuur en de samenleving in het algemeen. In de volgende paar regels zullen we de verschillende facetten van Stijve moerasweegbree analyseren, het belang ervan in de hedendaagse wereld en enkele van de controverses die eromheen draaien. Dit artikel heeft tot doel licht te werpen op Stijve moerasweegbree en een overzicht te bieden waarmee de lezer de reikwijdte en implicaties ervan beter kan begrijpen. Zonder twijfel is Stijve moerasweegbree een onderwerp dat niemand onverschillig laat en dat het verdient om in detail bestudeerd te worden.
| Stijve moerasweegbree | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Ondersoort | |||||||||||||||||||
| Baldellia ranunculoides subsp. ranunculoides | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Stijve moerasweegbree (Baldellia ranunculoides subsp. ranunculoides) is een lid van de waterweegbreefamilie. Er zijn twee ondersoorten van Baldellia ranunculoides, de stijve moerasweegbree en de kruipende moerasweegbree (Baldellia ranunculoides subsp. repens). Het opvallendste verschil tussen deze twee is dat de ondersoort ranunculoides rechtopstaande stengels heeft en de ondersoort repens kruipende.
De soort staat op de Nederlandse Rode Lijst van planten als bedreigd en zeldzaam. Sinds 1950 is het voorkomen zeer sterk achteruitgegaan (75–100%). Voor monitoring in het kader van Natura 2000 wordt de plant als indicatorsoort aangemerkt als typische soort.
Beschrijving
.jpg)
Stijve moerasweegbree wordt 5–50 cm hoog. De soort bloeit met witte of paarse bloemen in juni tot en met september. Het is een waterplant (hydrofyt). Het geslacht is te onderscheiden door de karakteristieke wantsengeur bij kneuzing.
Ecologie
De plant groeit op open, zonnige, periodiek overstroomde, meso-oligotrofe tot mesotrofe, soms zelfs iets brakke, al of niet (zwak) humeuze, zeer fosfaatarme, meestal zure maar soms ook kalkhoudende zand- en leembodems, soms op kattenklei. De plant kan ook blijvend onder water staan en vormt dan atypische, ongesteelde lijnvormige bladeren. Het is een lichtminnaar die groeit in moerassen en in en aan randen van allerlei wateren die zowel van natuurlijke als kunstmatige oorsprong kunnen zijn.
Verspreiding
De atlantische soort komt noordelijk voor tot in Zuid-Scandinavië en Schotland en komt in Nederland vooral voor in de Pleistocene streken en in de duinen. De zeer sterke achteruitgang is te wijten aan grondwaterwinning en toegenomen eutrofiëring. De plant is schaduwgevoelig, verdraagt maandenlang droogvallen van haar standplaats maar bezit weinig concurrentiekracht. Insectenbezoek is schaars en naast kruisbestuiving vindt vooral zelfbestuiving plaats. De zaden worden door water of vogels verspreid.
Externe links
- Stijve moerasweegbree (Baldellia ranunculoides subsp. ranunculoides) op SoortenBank.nl (gearchiveerd) (gebaseerd op de Heukels23, dit is de voorlaatste uitgave)
- Stijve moerasweegbree in het Nederlands Soortenregister
- Verspreiding in Nederland volgens NDFF Verspreidingsatlas
- Kaarten met waarnemingen:
Bronnen
- Deze informatie, of een eerdere versie hiervan, is deels overgenomen van de verspreidingsatlas van Floron http://www.verspreidingsatlas.nl (geraadpleegd 05-03-2016), waarvan de teksten beschikbaar zijn onder de Creative Commons licentie CC-BY-SA 3.0
· 
· 
