Tabula recta
In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Tabula recta verkennen en alle implicaties die dit onderwerp heeft voor de hedendaagse omgeving. Van de geschiedenis tot de impact ervan op de samenleving, via de verschillende perspectieven en toepassingen ervan, zullen we alle relevante aspecten van Tabula recta diepgaand analyseren. Daarnaast zullen we ons verdiepen in de nieuwste onderzoeken en ontdekkingen over dit onderwerp, evenals de meningen van experts over dit onderwerp. Zonder twijfel is Tabula recta een spannend en voortdurend evoluerend onderwerp, dus dit artikel wil een gids zijn om het belang en de betekenis ervan vandaag de dag beter te begrijpen.
Een tabula recta is een matrix gevuld met alfabetten en is een hulpmiddel voor klassieke handcijfers.
De tabula recta werd in 1518 door Trithemius gebruikt om een polyalfabetische substitutie te beschrijven, waarbij voor iedere volgende letter in de klare tekst het alfabet, dat als sleutel dient, één plaats wordt verschoven. Bij het versleutelen van de klare tekst naar de cijfertekst en daarna omgekeerd weer bij het ontsleutelen, werd dus een tabula recta gebruikt. De methode was gelijkwaardig aan de cryptografische schijf van Leon Battista Alberti, maar de tabula recta werd vooral iets daarna gebruikt, toen berichten met het Vigenèrecijfer of met Autoclave werden versleuteld.
Giambattista della Porta heeft later een soortgelijk cijfer ontwikkeld en maakte daarbij van een tabel gebruik, die nu de portatabel wordt genoemd.
Literatuur
- (en) D Kahn. The codebreakers, the comprehensive history of secret communication from ancient times to the internet, 1996. ISBN 9781439103555
- (en) HF Gaines. Cryptanalysis a study of ciphers and their solution, 1956. op Internet Archive, ISBN 0-486-20097-3
· 
· 