In dit artikel analyseren we de relevantie van Tarentola in de huidige context. Tarentola is op verschillende terreinen een interessant onderwerp geweest en de impact ervan is op verschillende manieren gevoeld. De rol die var1 speelt in de samenleving en hoe deze zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld, moet grondig worden onderzocht. Vanaf het begin tot het heden is Tarentola het onderwerp geweest van debat en studie, en het is essentieel om het belang ervan in het huidige panorama te begrijpen. Door middel van een uitgebreide analyse zullen we de verschillende facetten van Tarentola en de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven onderzoeken.
Tarentola | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||
Dreighouding van de soort Tarentola chazaliae, exemplaar uit Marokko. | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Tarentola Gray, 1825 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||
Tarentola op ![]() | |||||||||||||||
|
Tarentola is een geslacht van hagedissen die behoren tot de gekko's en de familie Phyllodactylidae. De verschillende soorten staan ook wel bekend als de muurgekko's.
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door John Edward Gray in 1825. De hagedissen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Gecko, Geckonia, Platydactylus en Ascalabotes. Er zijn 30 soorten, inclusief drie soorten die pas in 2012 voor eerste wetenschappelijk zijn beschreven.[1]
Veel soorten hebben rijen knobbels, stekelachtige bultjes of zelfs huidflappen op het lichaam om de camouflage te vergroten, veel soorten leven tegen boomschors en vallen vrijwel volledig weg tegen de ondergrond. Alle soorten hebben brede tenen met grote hechtlamellen of lamellae en kunnen goed klimmen.
Alle soorten zijn nachtactief en verstoppen zich overdag in bomen of tussen stenen. Ze hebben om 's nachts beter te kunnen zien een verticale pupil. De vrouwtjes zetten eieren af.
De hagedissen komen voor in delen van Afrika en leven in de landen en deelgebieden Algerije, Antillen, Bahama's, Benin, Burkina Faso, Canarische Eilanden, Centraal-Afrikaanse Republiek, Cuba, Djibouti, Egypte, Eritrea, Ethiopië, Gambia, Guinea, Guinee-Bissau, Guinee, Ivoorkust, Jamaica, Kaapverdië, Kameroen, Libië, Mali, Marokko, Mauritanië, Niger, Nigeria, Oeganda, Senegal, Sierra Leone, Sinaï, Soedan, Somalië, Tsjaad, Tunesië en Westelijke Sahara. De muurgekko (Tarentola mauritanica) komt als enige soort ook voor in Europa en is daarnaast geïntroduceerd in delen van Noord-, Midden- en Zuid-Amerika.[1]
De habitat bestaat uit rotsige omgevingen, droge tropische en subtropische scrublands, gematigde en mediterrane scrublands, hete woestijnen en droge tropische en subtropische savannen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals landelijke tuinen, stedelijke gebieden en weilanden kunnen de hagedissen worden gevonden.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. Van de soorten worden er 25 beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC), twee als 'onzeker' (Data Deficient of DD), twee als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU) en een als 'gevoelig' (Near Threatened of NT). De soort Tarentola gigas ten slotte staat te boek als 'bedreigd' (Endangered of EN).[2]
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Referenties
Bronnen