Testament van Adolf Hitler
In dit artikel gaan we het onderwerp Testament van Adolf Hitler behandelen, dat de laatste tijd aan relevantie heeft gewonnen vanwege het belang ervan in onze huidige samenleving. Testament van Adolf Hitler heeft een groot debat teweeggebracht en de belangstelling van veel mensen gewekt, vanwege de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Testament van Adolf Hitler, van de oorsprong ervan tot de impact ervan vandaag de dag, met als doel de betekenis en invloed ervan op onze samenleving diepgaand te analyseren. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven en meningen over Testament van Adolf Hitler onderzoeken, om een compleet en objectief beeld van het onderwerp te bieden. Ga met ons mee op deze reis van ontdekking en analyse over Testament van Adolf Hitler!
Het testament van Adolf Hitler werd door hem getekend op 29 april 1945 en omvat zowel Adolf Hitlers persoonlijke laatste wil als een politiek testament. Hitler schreef de documenten in eigen handschrift en dicteerde definitieve versies ervan aan zijn secretaresse Traudl Junge.
Persoonlijk testament
In zijn laatste wil (privates Testament) erkent Hitler dat hij getrouwd is, zij het dat hij zijn echtgenote (Eva Braun) niet bij naam noemt. Hij spreekt slechts over “dat meisje (jenes Mädchen) dat na lange jaren van trouwe vriendschap uit vrije wil naar de hevig belegerde stad Berlijn terug was gekomen om haar lot met het mijne te delen”. Hij maakt er gewag van dat dit meisje aan zijn zijde “als echtgenote” zal sterven.
Zijn bezittingen vermaakte Hitler aan de partij (NSDAP) of, mocht die niet meer bestaan, aan de staat en als die niet meer mocht bestaan, dan maakt hem de bestemming van zijn nalatenschap niets meer uit. Zijn kunstverzameling laat hij na aan het nog te stichten kunstmuseum in zijn “thuisstad” Linz. Zijn “trouwste partijgenoot” Martin Bormann, medegetuige bij de ondertekening van deze laatste wil, benoemt hij tot executeur-testamentair. Deze machtigde hij ook om een deel van de nalatenschap naar eigen inzicht te benutten voor het levensonderhoud van Hitlers zus Paula, voor de moeder van Eva Braun en voor zijn secretaressen en huishoudster.
Politiek testament
Het politiek testament (Mein politisisches Testament) laat zich in grote lijnen lezen als een apologie voor Hitlers optreden en als een afrekening met degenen, met name Hermann Göring en Heinrich Himmler, die hem in de laatste oorlogsfase verraden zouden hebben.
Hitler benoemde admiraal Karl Dönitz als nieuwe rijkspresident en Joseph Goebbels als rijkskanselier, die overigens een dag later dan Hitler zelfmoord zou plegen. Ook op andere kabinetsposten voerde Hitler per testament wijzigingen door die evenwel alle – gelet op de chaotische situatie aan het einde van de Tweede Wereldoorlog – nauwelijks werkelijke betekenis zouden hebben.
