The End Is the Beginning Is the End

Tegenwoordig is The End Is the Beginning Is the End een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden en uit verschillende delen van de wereld. Vanaf het begin tot aan de impact ervan op de moderne samenleving is The End Is the Beginning Is the End het onderwerp geweest van studie, debat en reflectie. De relevantie en betekenis ervan maken het tot een onderwerp van universeel belang, omdat de invloed ervan zich uitstrekt tot verschillende gebieden, waaronder cultuur, politiek, wetenschap en technologie. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met The End Is the Beginning Is the End, van de geschiedenis tot de impact ervan vandaag de dag, met als doel een alomvattende en verrijkende visie op dit fascinerende onderwerp te bieden.

The End Is the Beginning Is the End
Single van:
The Smashing Pumpkins
Van het album:
Batman & Robin soundtrack
B-kant(en) "The Ethers Tragic"
"The Guns of Love Disastrous
Uitgebracht 20 mei 1997
Genre Alternatieve rock
Duur 4:07
Label Warner Bros. Records
Schrijver(s) Billy Corgan
Producent(en) Nellee Hooper, Billy Corgan
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
The Smashing Pumpkins
Eye
(1997)		   The End Is the Beginning Is the End
(1997)		   Ava Adore
(1998)
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The End Is the Beginning Is the End is een nummer van de Amerikaanse alternatieve rockband The Smashing Pumpkins uit 1997. Het is afkomstig van de soundtrack van de film Batman & Robin.

"The End Is the Beginning Is the End" is het eerste Smashing Pumpkins-nummer met drummer Matt Walker. Het nummer werd uitgebracht in de nasleep van het succesalbum Mellon Collie and the Infinite Sadness. Frontman Billy Corgan dacht aanvankelijk dat hij geen nummer over Batman kon schrijven, omdat hij in een alternatieve rockband zat. Toen het nummer uiteindelijk klaar was, vond Corgan het toch geweldig om te maken. Hij probeerde naar eigen zeggen niet een Smashing Pumpkins-nummer te maken, maar een 'echt Batmanlied'.

Het nummer werd in diverse landen een hit. De Amerikaanse Billboard Hot 100 werd niet gehaald, wel bereikte het de 50e positie in de Radio Songs-lijst van Billboard. In Nederland was het succes ook matig met een 7e positie in de Tipparade, terwijl het in de Vlaamse Ultratop 50 de 37e positie haalde.

In 1998 won de plaat een Grammy Award voor Best Hard Rock Performance.