Vandaag gaan we ons verdiepen in een onderwerp dat de nieuwsgierigheid van veel mensen wekt. Theo Schildermans is een onderwerp dat door de jaren heen onderwerp van debat en studie is geweest, en in dit artikel gaan we de verschillende facetten ervan verkennen. Vanaf het begin tot aan de impact ervan op de hedendaagse samenleving heeft Theo Schildermans de aandacht getrokken van zowel experts als enthousiastelingen. Gedurende deze analyse zullen we de verschillende perspectieven onderzoeken die er bestaan op Theo Schildermans en proberen licht te werpen op enkele van de mythen en realiteiten eromheen. We hopen dat de lezers aan het einde van dit artikel een vollediger en dieper begrip van Theo Schildermans zullen hebben en de relevantie ervan in de moderne wereld zullen kunnen waarderen.
Jean-Théodore 'Theo' Schildermans (Overpelt, 24 mei 1933 – Kongolo (Katanga), 1 januari 1962) was een Belgisch katholiek missionaris in Belgisch-Congo.
Theo Schildermans stamde uit een familie met negen kinderen uit Overpelt. De vader was mijnwerker in Zolder en kwam om tijdens een werkongeval in 1954. Op 20 december 1958 werd zijn zoon Theo priester gewijd in Leuven. In afwachting van zijn afreis naar Noord-Katanga, onmogelijk omwille van de onlusten daar, werkte hij onder andere als zondagskapelaan te Koningshooikt. Op 23 augustus 1961 trok hij in opdracht van de Congregatie van de Paters van de Heilige Geest naar Kongolo in Katanga in Belgisch-Congo. Hij werd samen met twintig andere andere missionarissen, onder wie dorpsgenoot Michel Vanduffel, door het Kongolees nationaal leger vermoord in Kongolo op nieuwjaarsdag 1962[1]. Hij was de jongste van de slachtoffers[2].
Elk jaar is er in het Waalse Gentinnes een herdenkingsdag voor de slachtoffers van deze moordpartij aan de Chapelle-Mémorial Kongolo de Gentinnes. In het Congolese bisdom Kongolo is de bisschop in 2019 de procedure gestart om drie paters uit Pelt zalig te verklaren: Theo Schildermans (28), Michel Vanduffel (40) uit Overpelt en Desiré Pellens (41) uit Neerpelt[3]. De vermoorde paters hebben een gedenksteen in Pelt[4].