Theodor Wiegand

Vandaag willen we dieper ingaan op het onderwerp Theodor Wiegand, een onderwerp dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen en dat ongetwijfeld grote belangstelling onder de bevolking genereert. Theodor Wiegand is een onderwerp dat meerdere aspecten bestrijkt en het onderwerp is geweest van voortdurend debat en analyse. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen met betrekking tot Theodor Wiegand onderzoeken, met als doel een alomvattend beeld van dit onderwerp te geven. Vanaf het ontstaan ​​tot aan de huidige impact heeft Theodor Wiegand de aandacht getrokken van academici, experts en het grote publiek, omdat het onderwerp is van studie en belangstelling op verschillende gebieden. Zonder twijfel is Theodor Wiegand een relevant onderwerp geworden in de hedendaagse samenleving, en daarom is het essentieel om het begrip en de reikwijdte ervan te verdiepen.

Theodor Wiegand
Theodor Wiegand
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 30 oktober 1864Bewerken op Wikidata
Geboorteplaats BendorfBewerken op Wikidata
Overlijdensdatum 19 december 1936Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats BerlijnBewerken op Wikidata
Begraafplaats Waldfriedhof DahlemBewerken op Wikidata
Locatie begraafplaats Begraafplaats op Find a Grave
Academische achtergrond
Alma mater Ludwig Maximilians-universiteit
Humboldtuniversiteit
Universiteit van FreiburgBewerken op Wikidata
Wetenschappelijk werk
Vakgebied klassieke archeologie[1]Bewerken op Wikidata
Bekend van Zweiter Bericht über die Ausgrabungen in Pergamon, 1928–32: Das AsklepieionBewerken op Wikidata

Theodor Wiegand (Bendorf, 30 oktober 1864 - Berlijn, 19 december 1936) was een bekende Duitse archeoloog.

Wiegand werd geboren in Bendorf, in de Rijnprovincie, een provincie van Pruisen. Hij studeerde aan de universiteiten van München, Berlijn en Freiburg. In 1894 werkte hij onder Wilhelm Dörpfeld bij de opgraving van de Atheense Akropolis. Van 1895 tot 1899 deed hij opgravingen in de oude Griekse stad Priëne, en van 1899 tot 1911 werkte hij in Milete. Hij nam deel aan de opgravingen van het heiligdom van Didyma (1905-11) en van Samos (1910-11). In Pergamon ontdekte hij in 1927 de arsenalen van de burcht op de Akropolis en groef hij het grote heiligdom van Asklepios buiten de stad op. Hij voltooide ook de opgravingen in Baalbek in Libanon en publiceerde de resultaten.

Van 1899 tot 1911 werkte hij voor de musea van Berlijn als buitenlands directeur in Constantinopel, de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk, en was hij wetenschappelijk adviseur van de Duitse ambassade ter plaatse. Van 1912 tot 1930 werkte hij als directeur van de afdeling Oudheden in de musea van Berlijn, toen zij het Pergamonmuseum voor oude architectuur bouwden. Hij overleed in Berlijn.