Tino di Camaino
Dit artikel behandelt Tino di Camaino, een onderwerp dat vandaag de dag van groot belang is. Tino di Camaino is een onderwerp dat op verschillende gebieden tot debat en discussie heeft geleid, waardoor de interesse is gewekt van experts, academici en mensen in het algemeen. Door de geschiedenis heen heeft Tino di Camaino een beslissende rol gespeeld in de samenleving, en het belang ervan blijft in de hedendaagse wereld bestaan. In deze zin is het essentieel om de kennis en het begrip van Tino di Camaino te verdiepen, door de implicaties, uitdagingen en kansen ervan te analyseren. Met dit artikel proberen we een complete en onthullende visie op Tino di Camaino te bieden, waardoor het debat en het begrip van dit zeer relevante onderwerp worden verrijkt.
,_artista_fiorentino,_testa_di_san_giovanni_battista_(1320_circa)_03.jpg)
Tino di Camaino (Siena, ca. 1280 - Napels, ca. 1337) was een Italiaanse beeldhouwer die in de gotische stijl werkte.
Tino di Camaino was de zoon van de architect Camaino di Crescentino. Hij hielp zijn leermeester Giovanni Pisano met diens werk aan de gevel van de kathedraal van Siena. Later volgde zijn meester di Camaino naar Pisa, waar ze in 1311 verantwoordelijk waren voor het werk aan de kathedraal. Vier jaar later werd di Camaino belast met het grafmonument van keizer Hendrik VII. Hij zou nog soortgelijke werken uitvoeren in Siena en Florence, waaronder het beroemde graf van bisschop Orso in de Santa Maria del Fiore en het graf van Gastone della Torre in het museum van Santa Croce.
Vanaf 1323 werkte hij in Napels, onder koning Robert van Anjou. Hij kreeg daar opnieuw opdrachten voor verschillende grafmonumenten, waaronder die van Catharina van Oostenrijk in San Lorenzo Maggiore, van koningin Maria van Hongarije in Santa Maria Donnaregina en, naar het einde van zijn leven toe, van Karel van Calabrië en van Maria van Valois in de basiliek van Santa Chiara. Andere werken van hem bevinden zich in Badia Cava dei Tirreni. Tino di Camaino stierf in Napels rond 1337.
