In dit artikel zullen we alles met betrekking tot Ton Mooy onderzoeken. Van het historische belang tot de relevantie ervan in de huidige samenleving, via de vele facetten en toepassingen ervan. We zullen de impact ervan op verschillende gebieden gedetailleerd analyseren, evenals de controverses die het in de loop van de tijd heeft opgeroepen. We zullen leren over de meningen van experts en de ervaringen van degenen die de invloed ervan van dichtbij hebben ervaren. Ton Mooy is een spannend onderwerp en van groot belang voor het begrijpen van onze wereld. Daarom nodigen we je uit om je te verdiepen in deze volledige analyse die we voor je hebben voorbereid.
Ton Mooy | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Mooy aan het werk in 1988
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Amersfoort, 1948 | |||
Geboorteland | ![]() | |||
Beroep(en) | beeldhouwer | |||
RKD-profiel | ||||
Website | ||||
|
Ton Mooy (Amersfoort, 1948) is een Nederlandse beeldhouwer.[1]
Mooy (officieel: Mooij) is een zoon van de Amersfoortse stadsbeeldhouwer Maarten Mooij. Hij leerde het vak in de praktijk en werd steenhouwer bij een restauratiebedrijf. Begin jaren tachtig raakte hij als restauratiebeeldhouwer betrokken bij de restauratie van de Sint Jan in 's-Hertogenbosch. In 1983 startte Mooy zijn eigen atelier,[2] dat werd later gevestigd in de oranjerie op Randenbroek, de voormalige werkplek van Pieter Starreveld.[3] Mooy en zijn medewerkers waren onder andere verantwoordelijk voor de restauratie van het Monument voor koningin Emma (Den Haag) (2001) en de Stedemaagd (Amsterdam) (2010).[4] In 2002 maakte hij voor Amersfoort een serie Waterspuwers. Een bekend werk is zijn bel-engel, een engel met mobiel, op de Sint-Janskathedraal in Den Bosch, die zijn eigen telefoonnummer kreeg.[5]