In de wereld van vandaag heeft Trolleybus van Ulaanbaatar steeds meer belang gekregen op verschillende gebieden van de samenleving. Van politiek tot technologie, via cultuur en economie is var1 een onderwerp van voortdurend debat en algemeen belang geworden. De implicaties en gevolgen ervan zijn divers en de invloed ervan is op alle niveaus merkbaar en beïnvloedt de levens van mensen direct en indirect. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Trolleybus van Ulaanbaatar verkennen en de impact ervan op de hedendaagse samenleving analyseren, evenals mogelijke oplossingen en alternatieven om de uitdagingen ervan aan te pakken.
Trolleybus van Ulaanbaatar | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Basisgegevens | ||||
Locatie | Ulaanbaatar, Mongolië | |||
Vervoerssysteem | Trolleybus | |||
Startdatum | 29 oktober 1987 | |||
Aantal lijnen | 3 | |||
Aantal voertuigen | circa 40 | |||
|
De trolleybus van Ulaanbaatar is het enige trolleybusnet in Mongolië. Het trolleybusnet in de hoofdstad Ulaanbaatar werd op 29 oktober 1987 geopend en telde op zijn hoogtepunt acht lijnen. Thans zijn er daarvan nog drie in exploitatie: lijnen 2, 4 en 5.[1]
Zij worden hoofdzakelijk bediend door circa 40 trolleybussen van het type SiU-9 die indertijd ingevoerd werden uit de Sovjet-Unie. Sinds 2007 worden ook modellen van Russische afkomst ingezet en verder werd in hetzelfde jaar ook een Hyundai-autobus tot trolleybus omgebouwd.
De trolleybussen worden in Ulaanbaatar omwille van hun kracht soms ook geitenkarren genoemd.