Turkse algemene verkiezingen 1969
Vandaag willen we ons verdiepen in een onderwerp dat ons allemaal aangaat: Turkse algemene verkiezingen 1969. Of we het nu hebben over het belang van Turkse algemene verkiezingen 1969 in ons dagelijks leven, of over de uitdagingen waarmee Turkse algemene verkiezingen 1969 in de moderne wereld wordt geconfronteerd, het is een onderwerp dat onze aandacht verdient. Vanaf de oorsprong tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving biedt Turkse algemene verkiezingen 1969 ons eindeloze mogelijkheden om na te denken en te leren. Daarom is het van cruciaal belang dat we dit onderwerp diepgaand onderzoeken, de verschillende facetten ervan analyseren en proberen conclusies te trekken die ons in staat stellen de relevantie ervan in ons dagelijks leven beter te begrijpen.
| Turkse algemene verkiezingen 1969 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum | 12 oktober 1969 | ||||||
| Land |  Turkije
| ||||||
| Te verdelen zetels | Alle 450 zetels in de Grote Nationale Assemblee | ||||||
| Resultaat | |||||||
| Grootste partij | Gerechtigheidspartij | ||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
De Turkse algemene verkiezingen van 1969 vonden plaats op 12 oktober 1969 en leverden winst op voor de regerende Gerechtigheidspartij (AP) van premier Süleyman Demirel. Zijn partij behield een absolute meerderheid van 256 zetels op 450 zetels (winst van 16 zetels) ondanks het feit dat verschillende dissidenten uit de partij als onafhankelijken verkozen werden.
Ook oppositiepartij Republikeinse Volkspartij (CHP) van voormalig president en premier Ismet Inönü boekte onder de slogan "Links van het centrum" een winst van 9 zetels en behaalde 143 zetels. Ook de confessionele Unie Partij behaalde winst (van 1 naar 8 zetels). Verliezers waren de Natie Partij (uiterst rechts), de Turkse Arbeiderspartij (links), de Nationale Actie Partij (boerenpartij), de Partij van het nieuwe Turkije en de Partij van het Vertrouwen.
De opkomst was erg klein, vooral in de grote steden. Een mogelijke verklaring was het wantrouwen van de kiezers in de politici om de economische problemen op te lossen.
Op 3 november 1969 werd een nieuw kabinet onder premier Demirel samengesteld.
- Winkler Prins jaarboek 1970, p. 367
· 
· 