Tweede Kamerverkiezingen 1881
In dit artikel gaan we Tweede Kamerverkiezingen 1881 in detail analyseren, een onderwerp dat de afgelopen jaren aan grote relevantie heeft gewonnen. Tweede Kamerverkiezingen 1881 is een concept dat uitgebreid wordt bestudeerd op verschillende gebieden, van psychologie tot economie, inclusief sociologie en politiek. Door de geschiedenis heen is Tweede Kamerverkiezingen 1881 het onderwerp geweest van debat en reflectie door experts en academici, maar ook door de publieke opinie in het algemeen. In deze zin is het van het grootste belang om de kennis en het begrip van Tweede Kamerverkiezingen 1881 te verdiepen, om een bredere en duidelijkere visie te krijgen op de impact ervan op de samenleving en het dagelijks leven. Via dit artikel stellen we voor om de meerdere dimensies en facetten van Tweede Kamerverkiezingen 1881 te verkennen, met als doel het debat te verrijken en kritische reflectie over dit onderwerp te bevorderen.
| Tweede Kamerverkiezingen 1881 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum | 14 juni 1881 | ||||||
| Land |  Nederland
| ||||||
| Te verdelen zetels | 43 (43 leden waren niet-aftredend) | ||||||
| Opkomst | 58,16% | ||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
De Tweede Kamerverkiezingen 1881 waren periodieke Nederlandse verkiezingen voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Zij vonden plaats op 14 juni 1881.
Nederland was verdeeld in 43 kiesdistricten, waarin 86 leden van de Tweede Kamer gekozen werden.[1] Een kiezer bracht evenveel stemmen uit als er afgevaardigden in zijn kiesdistrict gekozen werden. Om gekozen te worden moest een kandidaat minimaal de districtskiesdrempel behalen.[2]
De verkiezingen werden gehouden vanwege het aftreden van 43 leden van de Tweede Kamer van wie de zittingstermijn afliep op 18 september 1881. In twee kiesdistricten[3] was een tweede verkiezingsronde benodigd tussen de twee hoogstgeplaatste (niet-direct gekozen) kandidaten uit de eerste ronde vanwege het niet-behalen van de districtskiesdrempel. Deze tweede ronde vond plaats op 28 juni 1881.
Uitslag
Opkomst
| 1879 | 1881 | |||
|---|---|---|---|---|
| # stemmen | % | # stemmen | % | |
| Kiesgerechtigden | 115.120 | 116.277 | ||
| Niet opgekomen | 48.907 | 42,48[4] | 48.654 | 41,84[4] |
| Opkomst | 66.213 | 57,52[4] | 67.623 | 58,16[4] |
Verkiezingsuitslag naar groepering
| Partij/groepering[5] | Zetels | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1879[6] | Af[7] | Bij[8] | 1881 | +/− | ||
| liberalen | 39 | 22 | 19 | 36 | −3 | |
| Anti-Revolutionaire Partij[9] | 12 | 4 | 7 | 15 | +3 | |
| bahlmannianen[10] | 15/14 | 7 | 7 | 14 | 0 | |
| kappeynianen | 12 | 7 | 7 | 12 | 0 | |
| conservatieven | 5 | 2 | 2 | 5 | 0 | |
| schaepmannianen[11] | 2/3 | 1 | 1 | 3 | 0 | |
| conservatief-liberalen | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | |
| totaal | 86 | 43 | 43 | 86 | 0 | |
Gekozen leden
Zie Lijst van Tweede Kamerleden 1881-1883 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Bij deze verkiezingen werden 38 leden herkozen. De stemmingen voor de overige vijf vacatures hadden de volgende resultaten:
- in het kiesdistrict Amsterdam versloegen Hendrikus Wichers (58,2%, kappeynianen) en Herman Kist (54,4%, liberalen) het aftredende lid Jan Rutgers van Rozenburg (8,9%, kappeynianen); Willem Froger (liberalen), een tweede aftredend lid in dit district, had aangegeven niet herkiesbaar te zijn;
- in het kiesdistrict Delft versloeg Jan Fabius (65,5%, ARP) het aftredende lid Adriaan Schagen van Leeuwen (34,1%, liberalen);
- in het kiesdistrict Goes versloeg Jozef Pompe van Meerdervoort (69,0%, ARP) het aftredende lid Jan Bredius (29,9%, liberalen);
- in het kiesdistrict Zwolle versloeg Titus van Asch van Wijck (52,2%, ARP) het aftredende lid Johannes Sandberg (47,5%, liberalen).
De zittingsperiode van de Tweede Kamer ging in op 19 september 1881. De zittingstermijn van Tweede Kamerleden bedroeg vier jaar.[12]
Bronvermelding
Bronnen
- Verkiezingen Tweede Kamer 1848-1918 op huygens.knaw.nl
- Ron de Jong (1999). Van standspolitiek naar partijloyaliteit. Verkiezingen voor de Tweede Kamer 1848-1887. Verloren, Hilversum. ISBN 90-6550-069-3.
- Ron de Jong, Henk van der Kolk, Gerrit Voerman (2011). Verkiezingen op de kaart 1848-2010. Matrijs, Utrecht. ISBN 978 90 5345 437 4.
Noten
- ↑ Acht enkelvoudige kiesdistricten kozen één lid, in 32 meervoudige kiesdistricten werden twee leden afgevaardigd, in het kiesdistrict Sneek drie, in het kiesdistrict Rotterdam vier en in het kiesdistrict Amsterdam zeven.
- ↑ De districtskiesdrempel werd bepaald door de volgende formule: 50% van het aantal uitgebrachte geldige stemmen, gedeeld door het aantal in het district te verkiezen zetels.
- ↑ Almelo en Zevenbergen.
- ↑ a b c d % van het aantal kiesgerechtigden.
- ↑ In 1881 bestonden nog slechts enkele politieke partijen. Gekozen leden sloten zich gewoonlijk eerst na hun verkiezing aan bij een kamerfactie.
- ↑ Een wijziging van het aantal zetels van een groepering is ontstaan door aftreden en overlijden gedurende de zittingsperiode 1879-1881.
- ↑ Aftredend in 1881 vanwege het bereiken van het einde van de zittingstermijn.
- ↑ Gekozen c.q. herkozen bij de periodieke verkiezingen in 1881.
- ↑ Leden van de factie van de antirevolutionairen verenigden zich in 1879 in de ARP.
- ↑ De factie bahlmannianen werd tot 1881 aangeduid als conservatief-katholieken.
- ↑ De factie schaepmannianen werd tot 1881 aangeduid als liberaal-katholieken.
- ↑ Om de twee jaar was de helft van de Kamerleden aftredend.
· 
· 