In dit artikel zullen we de fascinerende geschiedenis van Tweekleurige eik verkennen. Vanaf het ontstaan tot aan de impact ervan op de moderne samenleving heeft Tweekleurige eik een sleutelrol gespeeld in verschillende aspecten van het dagelijks leven. Door de jaren heen is Tweekleurige eik geëvolueerd en heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op cultuur, technologie, politiek en vele andere gebieden. Door middel van een gedetailleerde analyse zullen we de invloed en relevantie ervan in de wereld van vandaag onderzoeken. Daarnaast zullen we het belang ervan analyseren en hoe het de wereld waarin we leven heeft gevormd. Zonder enige twijfel is Tweekleurige eik een onderwerp van groot belang en verdient een diepgaand onderzoek om de ware reikwijdte en betekenis ervan te begrijpen.
Tweekleurige eik | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
soort | |||||||||||||||||||
Quercus bicolor Willd. (1801) | |||||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||||
Bladeren | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||||
Tweekleurige eik op ![]() | |||||||||||||||||||
|
De Tweekleurige eik (Quercus bicolor) is een boomsoort uit de napjesdragersfamilie.
Zowel haar Nederlandstalige als haar botanische naam is gebaseerd op de verschillende kleuren die de onderzijde en bovenzijde van het blad hebben.
De tweekleurige eik is inheems in het noorden van de Verenigde Staten, ten zuiden van de Grote Meren.
Ze heeft een voorkeur voor dezelfde standplaatsen als de Moeraseik (Quercus palustris), dus plaatsen met een normale tot matig droge bodem in de omgeving van stromend water. De boom is vorstbestendig tot ongeveer -15 °C.
De tweekleurige eik bereikt een hoogte van 12 tot 25 meter. De bast is donkerbruin tot zwart.
De tweekleurige eik is bladverliezend met brede omgekeerd eironde bladeren, 12–18 cm lang en 7–11 cm breed, die op de bovenzijde donkergroen, en aan de onderzijde door de dichte beharing zilvergrijs zijn.De bladrand is onregelmatig gelobd met vijf tot zeven lobben per zijde. In de herfst kleuren deze geel-bruin, soms rood. De vruchten zijn ovaal gevormde eikels en staan meestal paarsgewijs, ongeveer zes maanden na de bestuiving rijpend. De tweekleurige eik groeit zeer langzaam en bereikt na 65 jaar een hoogte van slechts 21 meter.