Ugo Cavallero

Tegenwoordig is Ugo Cavallero een onderwerp van groot belang in de huidige samenleving. Er zijn veel aspecten die rond Ugo Cavallero draaien, van de impact ervan op de economie tot de invloed ervan op cultuur en politiek. Sinds de oudheid is Ugo Cavallero het onderwerp geweest van debat en studie, en heeft het een groot aantal theorieën en benaderingen voortgebracht die hebben geprobeerd het belang en de aard ervan te begrijpen. In dit artikel zullen we ons verdiepen in de wereld van Ugo Cavallero, de verschillende facetten ervan onderzoeken en de rol ervan in de hedendaagse samenleving analyseren.

Ugo Cavallero
Ugo Cavallero met Erwin Rommel
Ugo Cavallero met Erwin Rommel
Geboren 20 september 1880
Casale Monferrato, Alessandria, Koninkrijk Italië
Overleden 14 september 1943
Frascati, Lazio, Italië
Rustplaats Parrocchia di Ponzano Monferrato, Ponzano Monferrato, Alessandria (provincie), Piëmont, Italië[1]
Land/zijde Koninkrijk Italië
Onderdeel Koninklijk Italiaans Leger
Dienstjaren 1900 - 1943
Rang Maarschalk van Italië
(Maresciallo d'Italia)
Bevel Chef van de Generale Staf (6 december 1940-1 februari 1943)[2]
Comando Supremo
Slagen/oorlogen Italiaans-Turkse Oorlog

Eerste Wereldoorlog

Italiaans-Oost-Afrika

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie onderscheidingen
Ander werk Bestuursvoorzitter van Pirelli
Staatssecretaris in het Ministerie van Oorlog
(4 mei 1925 -
24 november 1928)
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Ugo Cavallero (Casale Monferrato, 20 september 1880 - Frascati, 14 september 1943) was een Italiaans generaal die vocht in de Eerste Wereldoorlog en in de Tweede Wereldoorlog.

Beginjaren

Ugo Cavallero studeerde wiskunde in Turijn. Hij nam deel aan de Italiaans-Turkse Oorlog.

Eerste Wereldoorlog

In de Eerste Wereldoorlog onderscheidde hij zich bij de terugtocht uit Caporetto. In 1918 vocht hij in de slag aan de Piave en de slag bij Vittorio Veneto. Hij werd op pas 38-jarige leeftijd generaal. Hij vertegenwoordigde Italië bij het Verdrag van Versailles in 1919.

Interbellum

Hij werd directeur-generaal bij Pirelli. Van mei 1925 tot november 1928 was hij secretaris bij het ministerie van oorlog onder Benito Mussolini. In 1926 werd hij senator. In 1928 werd hij verheven tot graaf. In 1928 werd hij voorzitter van Ansaldo. Van 1937 tot 1939 kreeg hij het bevel over de Italiaanse troepen in Italiaans Oost-Afrika. In 1939 werd hij ondervoorzitter van de economische en militaire commissie voor uitvoering van het Staalpact met Duitsland.

Tweede Wereldoorlog

In december 1940 werd hij met terugwerkende kracht tot 1934 bevelhebber van het legerkorps. Op 4 december 1940 werd hij hoofd van de generale staf ter vervanging van Pietro Badoglio. De twee hadden meermaals ruzie gemaakt. Hij kreeg het bevel van het leger in Albanië ter vervanging van generaal Ubaldo Soddu. Ugo Cavallero werkte nauw samen met Albert Kesselring, maar had geen hoge dunk van Erwin Rommel. Op 14 februari 1942 kreeg hij het IJzeren Kruis (Duitsland). Op 1 juli 1942 werd hij bevorderd tot maarschalk, nadat Erwin Rommel tot veldmaarschalk bevorderd was. In juli 1943 hadden de geallieerden Libië ingenomen en werd Cavallero vervangen door Vittorio Ambrosio. De fascist Galeazzo Ciano drukte zijn vreugde uit over het ontslag.

Op 25 juli 1943 na de val van Mussolini liet de ondertussen premier geworden Badoglio Ugo Cavallero arresteren op beschuldiging een staatsgreep te beramen. Vanwege zijn rang van senator moest hij niet in de gevangenis, maar kreeg hij huisarrest in een paleis. Op voorspraak van Victor Emanuel III werd hij vrijgelaten. Eind augustus werd hij opnieuw gearresteerd en opgesloten in Fort Boccea.

Op 12 september 1943 werd hij door de Duitsers bevrijd en werd hij naar Frascati gebracht. Veldmaarschalk Albert Kesselring stelde hem in naam van Adolf Hitler voor om het Italiaanse leger te leiden. Hij weigerde en werd in de ochtend van 14 september 1943 in de tuin van hotel Belvedère dood teruggevonden met een pistoolschot door zijn hoofd.

Militaire loopbaan

Onderscheidingen