Organisatie van de Verenigde Naties voor Industriële Ontwikkeling

Organisatie van de Verenigde Naties voor Industriële Ontwikkeling
(en) United Nations Industrial Development Organization (UNIDO)
 
Logo UNIDO
Logo UNIDO
UNIDO hoofdkwartier in Wenen
UNIDO hoofdkwartier in Wenen
Geschiedenis
Opgericht 17 november 1966
Organisatie
Hoofdkantoor Vlag van Oostenrijk Wenen
Bestuursorgaan Economische en Sociale Raad
Leden 170 staten
Bestuur
Algemeen Directeur Vlag van Duitsland Gerd Müller
Sinds 10 december 2021
Termijnduur 4 jaar
Voorganger Vlag van China Li Yong
Media
Website www.unido.org
 

De Organisatie van de Verenigde Naties voor Industriële Ontwikkeling (Engels:United Nations Industrial Development Organization, afgekort UNIDO) is een gespecialiseerd agentschap van de Verenigde Naties dat landen bijstaat in economische en industriële ontwikkeling. Het hoofdkantoor is gevestigd in het VN-kantoor in Wenen, Oostenrijk, met een permanente aanwezigheid in meer dan 60 landen. Vanaf april 2019 bestaat UNIDO uit 170 lidstaten, die samen het beleid, de programma's en de principes van de organisatie bepalen via de tweejaarlijkse Algemene Conferentie.

UNIDO werd in 1966 opgericht door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties om de industrialisatie van ontwikkelingslanden te bevorderen en te versnellen, die in recordaantallen en met weinig tot geen industriële basis uit de dekolonisatie kwamen. In 1979 werd het één van de 15 gespecialiseerde agentschappen van de VN, met een nieuw verdrag dat in 1985 van kracht werd. Sinds de oprichting heeft de organisatie verschillende keren geherstructureerd en hervormd. De Verklaring van Lima uit 2013 breidde haar missie uit met het bevorderen van "inclusieve en duurzame industriële ontwikkeling" (Engels: inclusive and sustainable industrial development, afgekort ISID), waarin gedefinieerd en tegemoed gekomen werd aan grotere aantallen mensen met behoud van het milieu. UNIDO is lid van de United Nations Development Group, een coalitie van VN-entiteiten gericht op het vervullen van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen.

Op 25 juli 2016 heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties Resolutie A/RES/70/293 aangenomen waarin de periode 2016 - 2025 wordt uitgeroepen tot het derde decennium voor industriële ontwikkeling voor Afrika (IDDA III). UNIDO werd opgeroepen het initiatief te nemen in de samenwerking met een reeks partners. Deze omvatten de Commissie van de Afrikaanse Unie, het Nieuwe Partnerschap voor de Ontwikkeling van Afrika, de Economische Commissie voor Afrika, enz.

Van 2018 tot 2021 omvatten de strategische prioriteiten van UNIDO het creëren van gedeelde welvaart; bevordering van het economisch concurrentievermogen; bescherming van het milieu; en het versterken van kennis en instituties. Elk van deze doelstellingen moet worden bereikt door middel van technische samenwerking, beleidsadvies, analyse en onderzoek, de ontwikkeling van uniforme normen en kwaliteitscontrole, en partnerschappen voor kennisoverdracht, netwerkvorming en industriële samenwerking.

Geschiedenis

De oorsprong van de United Nations Industrial Development Organization (UNIDO) kan worden herleid tot een reeks studies over een programma van snelle industrialisatie van ontwikkelingslanden dat het secretariaat van de Verenigde Naties in de vroege jaren 1950 uitvoerde op verzoek van de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties (ECOSOC). Deze studies culmineerden in een werkprogramma inzake industrialisatie en productiviteit, opgesteld door de secretaris-generaal van de Verenigde Naties in 1956 en het jaar daarop goedgekeurd door de ECOSOC en de Algemene Vergadering. In die tijd werd voor het eerst voorgesteld een speciaal orgaan op te richten dat zich met de problemen van de industrialisatie zou bezighouden, waarvan de politieke organen de ECOSOC en de Algemene Vergadering zouden kunnen ontlasten van de gedetailleerde behandeling van deze kwesties en waarvan het secretariaat meer inhoudelijke werkzaamheden zou kunnen verrichten dan de bestaande afdeling Industrie van het Bureau voor Economische Zaken binnen het secretariaat. De afdeling Industrie van het secretariaat werd een afdeling in 1959 en in 1962 werd het het Centrum voor Industriële Ontwikkeling, onder leiding van een commissaris voor industriële ontwikkeling.

In de nasleep werden voorstellen voor het verder institutionaliseren van industriële ontwikkeling gerelateerde kwesties binnen de VN bestudeerd door verschillende adviesgroepen en inter organisatorische organen. Vervolgens richtte de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in november 1966 de UNIDO op als een speciaal orgaan van de Verenigde Naties. In januari 1967 werd de organisatie formeel opgericht met hoofdkantoor in Wenen, Oostenrijk. In vergelijking met het Industrial Development Centre was de oprichting van UNIDO bedoeld om het werk van zijn voorganger te verbreden. Naast normatieve activiteiten, zoals het fungeren als forum voor discussies, analytische functies en informatieverspreiding, raakte UNIDO betrokken bij operationele activiteiten, d.w.z. bij technische samenwerkingsactiviteiten.

Conversie naar een gespecialiseerd agentschap

De oprichting van UNIDO als speciaal orgaan was niettemin een compromisoplossing geweest. De ontwikkelingslanden (de Groep van 77) hadden in eerste instantie het idee gepropageerd van een gespecialiseerd agentschap met eigen politieke besluitvormingsorganen en autonomie in begrotingszaken. Hetzelfde standpunt werd in de daaropvolgende jaren verdedigd door verschillende deskundigengroepen op hoog niveau en intergouvernementele comités. In het kader van de aanneming door de Algemene Vergadering van de Verklaring en het Actieprogramma betreffende de totstandbrenging van een nieuwe internationale economische orde en van het Handvest van economische rechten en plichten van staten, heeft de tweede Algemene Conferentie van UNIDO, die in 1975 in Lima (Peru) werd gehouden, de Verklaring van Lima over industriële ontwikkeling en samenwerking aangenomen. Voor het eerst werden de doelstellingen voor industriële ontwikkeling internationaal gekwantificeerd — de Lima-doelstelling voorzag dat de ontwikkelingslanden tegen het jaar 2000 een aandeel van vijfentwintig procent van de wereldwijde industriële productie zouden hebben. In het kader van de institutionele regelingen van het actieplan van Lima en met het oog op de ondersteuning bij de totstandbrenging van een nieuwe internationale economische orde, werd aan de Algemene Vergadering aanbevolen UNIDO om te vormen tot een gespecialiseerd agentschap.

Een intergouvernementeel comité stelde een ontwerpgrondwet op, die in 1979 in Wenen werd aangenomen. De bezwaren en twijfels van de geïndustrialiseerde landen over de noodzaak van een gespecialiseerd agentschap hebben echter bijgedragen tot het vertragen van het ratificatieproces. Om ervoor te zorgen dat de nieuwe organisatie een lidmaatschap zou krijgen dat vrijwel alle belangrijke staten omvat, heeft de Algemene Vergadering bij resoluties van 1982 en 1984 opgeroepen tot een reeks formele raadplegingen tussen de kandidaat-lidstaten, wat uiteindelijk heeft geleid tot een algemene overeenstemming over de inwerkingtreding van de nieuwe UNIDO-grondwet. Aan alle noodzakelijke formele vereisten werd voldaan in 1985 en in december van hetzelfde jaar werd UNIDO uiteindelijk het zestiende gespecialiseerde agentschap van de Verenigde Naties met hoofdkantoor in Wenen.

Crisis en hervorming tijdens de jaren 1990

In de daaropvolgende jaren breidde UNIDO zijn operationele activiteiten voortdurend uit. Verschillende ontwikkelingen buiten en binnen de Organisatie leidden echter tot een crisis, die in 1997 een breekpunt bereikte toen UNIDO het risico van sluiting liep: na het einde van de Koude Oorlog en de triomf van het markteconomische systeem over het commando-economische systeem, en met het oog op de Washington Consensus die de rol van het industriebeleid in economische ontwikkelingsprocessen beperkte, sommige lidstaten waren van mening dat de industriële ontwikkeling doeltreffender en efficiënter door de particuliere sector kon worden ondersteund. Als gevolg hiervan trokken Canada, de Verenigde Staten (de toenmalige grootste donor van UNIDO) en Australië zich vervolgens tussen 1993 en 1997 terug uit de organisatie. Tegelijkertijd zorgden de aanhoudende vertraging van de economieën van enkele grote geïndustrialiseerde landen en de financiële onrust van de Aziatische financiële crisis van 1997 ervoor dat de multilaterale ontwikkelingshulp afnam. Bovendien hebben een zwakke beheersstructuur en een gebrek aan focus en integratie van de activiteiten van UNIDO bijgedragen tot het verergeren van de crisis.

De lidstaten van UNIDO reageerden door in juni 1997 een strikt bedrijfsplan over de toekomstige rol en functies van de organisatie aan te nemen. De in het businessplan uiteengezette activiteiten zijn gebaseerd op de duidelijke comparatieve voordelen van UNIDO, waarbij overlapping en doublures met andere multilaterale instellingen worden vermeden. Een belangrijk punt was dat activiteiten moesten worden geïntegreerd in dienstenpakketten, in plaats van op zelfstandige basis te worden aangeboden. De organisatie hervormde zichzelf radicaal op basis van dit businessplan en stroomlijnde haar diensten, menselijke en financiële middelen en interne processen in de daaropvolgende jaren.

Doelen

De relevantie van ISID als een geïntegreerde benadering van alle drie de pijlers van duurzame ontwikkeling wordt erkend door de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling en de bijbehorende duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG 's), die de inspanningen van de Verenigde Naties en landen voor duurzame ontwikkeling in de komende vijftien jaar zullen kaderen. Het mandaat van UNIDO wordt volledig erkend in SDG-9, die oproept om "veerkrachtige infrastructuur te bouwen, inclusieve en duurzame industrialisatie te bevorderen en innovatie te bevorderen". De relevantie van ISID geldt echter in meer of mindere mate voor alle SDG 's.

Dienovereenkomstig is de programmatische focus van de organisatie gestructureerd, zoals gedetailleerd in het programmakader voor de middellange termijn 2018-2021 van de organisatie, in vier strategische prioriteiten:

Elk van deze programmatische werkterreinen bevat een aantal individuele programma's, die op een holistische manier worden uitgevoerd om effectieve resultaten en effecten te bereiken via de vier faciliterende functies van UNIDO:

Bij het uitvoeren van de kernvereisten van zijn missie heeft UNIDO zijn technische diensten de afgelopen tien jaar aanzienlijk uitgebreid. Tegelijkertijd heeft het ook zijn mobilisatie van financiële middelen aanzienlijk verhoogd, wat getuigt van de groeiende internationale erkenning van de Organisatie als een effectieve leverancier van katalytische industriële ontwikkelingsdiensten.

UNIDO werd opgericht als een VN-programma in 1966 met het hoofdkantoor in Wenen, Oostenrijk, en werd een gespecialiseerd agentschap van de Verenigde Naties in 1985.

In 2004 heeft UNIDO het "UNIDO Goodwill Ambassador" programma opgezet.

In 2009 creëerde UNIDO een nieuwe vlaggenschippublicatie: "Making It:Magazine Industry for Development".

Strategische prioriteiten

Gedeelde welvaart creëren

UNIDO concentreert zijn inspanningen op de ontwikkeling van agro-industrieën, het vergroten van de deelname van vrouwen en jongeren aan productieve activiteiten en menselijke veiligheid in post-crisissituaties. De diensten van de organisatie voor de ontwikkeling van agro-industrieën richten zich op het toevoegen van waarde aan de landbouwproductie door het versterken van de verbindingen tussen landbouw, industrie en markten.

UNIDO ondersteunt de transformatie van ondernemingen van de informele sector naar de formele sector, met speciale aandacht voor het vereenvoudigen en verbeteren van de toegang tot administratieve bedrijfsregistratiediensten. Het streeft er ook naar de deelname van vrouwen aan ondernemersactiviteiten te verbeteren. Op basis van zijn ervaring in post-crisis en menselijke veiligheidsprogramma's en -projecten reageert UNIDO op complexe noodsituaties door middel van activiteiten die bijdragen aan sociaaleconomische en milieu- en energiezekerheid, zowel op nationaal als op lokaal niveau.

Bevordering van het economisch concurrentievermogen

UNIDO ondersteunt programma's voor investeringen en technologiebevordering, ontwikkeling van kmo's, capaciteitsopbouw van handel en ontwikkeling van ondernemerschap.

UNIDO biedt adviesdiensten om het bedrijfs- en beleidsklimaat voor de particuliere sector te verbeteren en helpt bij het creëren van productiecapaciteiten. De programma's ondersteunen investerings- en technologiemogelijkheden om ondernemingen, met name kmo's, te helpen de productiviteit en innovatie te verbeteren en systemische concurrentievoordelen te behalen. Voortbouwend op een robuust wereldwijd netwerk gericht op het bevorderen van investeringen, technologie en andere partnerschapsmogelijkheden, wil UNIDO kmo's in staat stellen te profiteren van hun unieke dynamiek en flexibiliteit door synergiën tussen ondernemingen en met ondersteunende instellingen te versterken

In het kader van programma's voor de opbouw van handelscapaciteit versterkt UNIDO de internationale handelsnormen en -normen door ontwikkelingslanden en overgangseconomieën te helpen bij het upgraden van productie- en verwerkingssystemen om de kwaliteit van lokale producten te verbeteren, met name door de invoering van verbeterde technologieën, en hen te helpen voldoen aan de normen die door de internationale markten worden vereist . UNIDO bouwt capaciteiten op in zowel publieke als private instellingen om handelsbeleid en -strategieën te formuleren op basis van economische en statistische analyse, evenals het benchmarken van concurrerende prestaties op sectoraal en product niveau en het ondersteunen van de oprichting van handel gerelateerde databases zoals inventarissen van technische handelsbelemmeringen (TBT), die zijn ontworpen om de uitvoer uit de industriële sector uit te breiden.

Bescherming van het milieu

UNIDO-ISEC (International Solar Energy Center) hoofdkantoor in Lanzhou, China

UNIDO ondersteunt landen bij hun inspanningen op het gebied van milieubeheer, waaronder de uitvoering van multilaterale milieu overeenkomsten en de levering van duurzame energie. Het helpt bij het creëren van nieuwe groene industrieën, het opstellen van nationale routekaarten voor het vergroenen van de toeleveringsketen, het vaststellen van benchmarks en indicatoren, het verspreiden en delen van beste praktijken, het uitvoeren van programma's voor schone technologie, het uitvoeren van verschillende oefeningen voor capaciteitsopbouw en het bijdragen aan internationale fora met het nodige onderzoek en de nodige expertise.

De diensten van de organisatie omvatten capaciteitsopbouw, directe technische ondersteuning aan ondernemingen en bijstand aan overheidsinstellingen op het gebied van schonere productie (CP) beleidskwesties, evenals de bevordering, aanpassing en overdracht van milieuvriendelijke technologieën en de implementatie van geavanceerde CP-bedrijfsmodellen, zoals chemische leasing.

Versterking van kennis en Het versterken van kennis en instellingen is een geprioriteerd resultaat dat wordt verheven boven andere resultaten op hoog niveau. Het beschrijft de strategische richting van de organisatie voor het versterken van de kennisbasis voor ISID op project-, programma-, land- en internationaal niveau, evenals de institutionele capaciteit op technisch, beleids- en normatief niveau.

Organisatie

Het hoofdkantoor van UNIDO bevindt zich in het Vienna International Centre te Wenen, de VN-campus waar ook het Internationaal Atoomenergieagentschap, het Bureau voor Drugs en Criminaliteit van de Verenigde Naties en de Voorbereidende Commissie voor de Comprehensive Nucliair Test Ban Treaty Organization zijn gevestigd.

Directie

Historisch overzicht van de leiders van UNIDO:

UNIDO Executive Directors
1967 - 1974 Vlag van Egypte Ibrahim Helmi Abdel-Rahman
1975 - 1985 Vlag van Algerije Abd-El Rahman Khane
UNIDO Director-Generals
1985 - 1992 Vlag van Filipijnen Domingo L. Siazon jr.
1993 - 1997 Vlag van Mexico Mauricio de Maria y Campos
1998 - 2005 Vlag van Argentinië Carlos Alfredo Magariños
2006 - juni 2013 Vlag van Sierra Leone Kandeh Yumkella
juli 2013 - november 2021 Vlag van China Li Yong
december 2021 - heden Vlag van Duitsland Gerd Müller

Leden

Lidstaten van UNIDO ■ Leden, lijst A ■ Leden, lijst B ■ Leden, lijst C ■ Leden, lijst D ■ Lid geweest, opgestapt ■ Geen lid

Leden van de VN, of van gespecialiseerde VN-agentschappen, of van de IAEA, komen in aanmerking voor lidmaatschap van UNIDO. Het proces om lid te worden van de Organisatie wordt bereikt door partij te worden van het verdrag. De status van waarnemer staat op verzoek open voor degenen die een dergelijke status genieten in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, tenzij de Algemene Conferentie van de UNIDO anders besluit. De Conferentie heeft de bevoegdheid andere waarnemers uit te nodigen om deel te nemen aan de werkzaamheden van de Organisatie in overeenstemming met het desbetreffende reglement van orde en de bepalingen van het Statuut.

Sinds 1 april 2019 zijn 170 staten (alle VN-lid) lid van UNIDO. UNIDO-leden zijn verdeeld in vier lijsten:

De lijsten, oorspronkelijk gedefinieerd in resolutie 2152 van de Algemene Vergadering Verenigde Naties en de UNIDO-grondwet, dienen om de geografische spreiding van de vertegenwoordiging van de lidstaten in de Raad voor Industriële Ontwikkeling en het Programma- en Begrotingscomité in evenwicht te brengen.

UNIDO is een van de twee gespecialiseerde VN-agentschappen waar de leden in groepen worden verdeeld, de andere is IFAD. UNIDO-lijst B is vergelijkbaar met IFAD-lijst A (die voornamelijk ontwikkelde landen omvat), terwijl de set van de rest van UNIDO-leden vergelijkbaar is met de set van de rest van IFAD-leden (die voornamelijk ontwikkelingslanden omvatten).

Lidstaten van UNIDO (d.d. 1-1-2019):

Naam Getekend Bekrachtigd
Geaccepteerd (A)
Goedgekeurd (AA)
Toetreding (a)
Lijst
Vlag van Afghanistan Afghanistan 21 juni 1985 9 september 1981 A
Vlag van Albanië Albanië 19 april 1988 19 april 1988 (a) D
Vlag van Algerije Algerije 21 juni 1985 6 november 1980 A
Vlag van Angola Angola 9 augustus 1985 9 augustus 1985 A
Vlag van Antigua en Barbuda Antigua en Barbuda 1 april 2019 1 april 2019 A
Vlag van Argentinië Argentinië 21 juni 1985 6 maart 1981 C
Vlag van Albanië Albanië 12 mei 1992 12 mei 1992 (a) D
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 23 november 1993 23 november 1993 (a) D
Vlag van Bahama's Bahama's 13 november 1986 13 november 1986 (a) C
Vlag van Bahrein Bahrein 4 april 1986 4 april 1986 (a) A
Vlag van Bangladesh Bangladesh 28 juni 1985 5 november 1980 A
Vlag van Barbados Barbados 21 juni 1985 30 mei 1980 C
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 21 juni 1985 17 juni 1985 D
Vlag van Belize Belize 27 februari 1986 27 februari 1986 (a) C
Vlag van Benin Benin 8 augustus 1985 3 maart 1983 A
Vlag van Bhutan Bhutan 23 augustus 1985 25 oktober 1983 A
Vlag van Bolivia Bolivia 21 juni 1985 9 januari 1981 C
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 1 oktober 1992 1 oktober 1992 (a) D
Vlag van Botswana Botswana 21 juni 1985 21 juni 1985 (a) A
Vlag van Brazilië Brazilië 21 juni 1985 10 december 1980 C
Vlag van Bulgarije Bulgarije 21 juni 1985 5 juni 1985 D
Vlag van Burkina Faso Burkina Faso 16 juli 1985 9 juli 1982 A
Vlag van Burundi Burundi 9 augustus 1985 9 augustus 1982 A
Vlag van Cambodja Cambodja 18 september 1995 18 september 1995 (a) A
Vlag van Centraal-Afrikaanse Republiek Centraal-Afrikaanse Republiek 9 januari 1986 8 januari 1982 A
Vlag van Chili Chili 21 juni 1985 12 november 1981 C
Vlag van China China 21 juni 1985 14 februari 1980 (AA) A
Vlag van Colombia Colombia 30 juli 1985 25 november 1981 C
Vlag van Comoren Comoren 9 januari 1986 10 mei 1985 A
Vlag van Congo-Brazzaville Congo-Brazzaville 12 juli 1985 16 mei 1983 A
Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa 8 juli 1985 9 juli 1982 A
Vlag van Costa Rica Costa Rica 26 oktober 1987 26 oktober 1987 C
Vlag van Cuba Cuba 21 juni 1985 16 maart 1981 C
Vlag van Cyprus Cyprus 21 juni 1985 28 april 1983 B
Vlag van Djibouti Djibouti 20 augustus 1991 20 augustus 1991 A
Vlag van Dominica Dominica 27 november 1985 8 juni 1982 C
Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek 21 juni 1985 29 maart 1983 C
Vlag van Duitsland Duitsland 21 juni 1985 13 juli 1983 B
Vlag van Ecuador Ecuador 21 juni 1985 15 april 1982 A
Vlag van Egypte Egypte 21 juni 1985 9 januari 1981 A
Vlag van El Salvador El Salvador 29 januari 1988 29 januari 1988 C
Vlag van Equatoriaal-Guinea Equatoriaal-Guinea 20 januari 1986 4 mei 1984 A
Vlag van Eritrea Eritrea 20 juni 1995 20 juni 1995 (a) A
Vlag van Ethiopië Ethiopië 21 juni 1985 23 februari 1981 A
Vlag van Fiji Fiji 30 december 1985 21 december 1985 A
Vlag van Filipijnen Filipijnen 21 juni 1985 7 januari 1980 A
Vlag van Finland Finland 21 juni 1985 5 juni 1981 B
Vlag van Gabon Gabon 6 augustus 1985 1 februari 1982 A
Vlag van Gambia Gambia 12 juni 1986 12 juni 1986 (a) A
Vlag van Georgië Georgië 30 oktober 1992 30 oktober 1992 (a) D
Vlag van Ghana Ghana 30 juli 1985 8 februari 1982 A
Vlag van Grenada Grenada 16 januari 1986 16 januari 1986 (a) C
Vlag van Guatemala Guatemala 21 juni 1985 8 juli 1983 C
Vlag van Guinee Guinee 21 juni 1985 23 juni 1980 A
Vlag van Guinee-Bissau Guinee-Bissau 21 juni 1985 17 maart 1983 A
Vlag van Guyana Guyana 19 juli 1985 17 juli 1984 C
Vlag van Haïti Haïti 5 augustus 1985 9 juli 1982 C
Vlag van Honduras Honduras 21 juni 1985 3 maart 1983 C
Vlag van Hongarije Hongarije 2 juli 1985 15 augustus 1983 D
Vlag van Ierland Ierland 21 juni 1985 17 juli 1984 B
Vlag van India India 21 juni 1985 21 januari 1980 A
Vlag van Indonesië Indonesië 21 januari 1980 10 november 1980 A
Vlag van Irak Irak 27 juni 1985 23 januari 1981 A
Vlag van Iran Iran 9 augustus 1985 9 augustus 1985 A
Vlag van Israël Israël 21 juni 1985 15 november 1983 B
Vlag van Italië Italië 21 juni 1985 25 maart 1985 B
Vlag van Ivoorkust Ivoorkust 21 juni 1985 4 november 1981 A
Vlag van Jamaica Jamaica 21 juni 1985 10 december 1982 C
Vlag van Japan Japan 21 juni 1985 3 juni 1980 (A) B
Vlag van Jemen Jemen 29 juli 1985 29 januari 1982 A
Vlag van Jordanië Jordanië 28 oktober 1985 30 augustus 1982 A
Vlag van Kaapverdië Kaapverdië 21 juni 1985 27 november 1984 A
Vlag van Kameroen Kameroen 21 juni 1985 18 augustus 1981 A
Vlag van Kazachstan Kazachstan 3 juni 1997 3 juni 1997 (a) A
Vlag van Kenia Kenia 21 juni 1985 13 november 1981 A
Vlag van Kirgizië Kirgizië 8 april 1993 8 april 1993 (a) A
Vlag van Kiribati Kiribati 9 februari 2016 9 februari 2016 (a) A
Vlag van Koeweit Koeweit 30 juli 1985 7 april 1982 A
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea 24 juni 1985 14 september 1981 (AA) A
Vlag van Kroatië Kroatië 2 juni 1992 2 juni 1992 (a) D
Vlag van Laos Laos 3 september 1985 3 juni 1980 A
Vlag van Lesotho Lesotho 21 juni 1985 18 juni 1981 A
Vlag van Libanon Libanon 6 augustus 1985 2 augustus 1983 A
Vlag van Liberia Liberia 10 mei 1990 10 mei 1990 A
Vlag van Libië Libië 8 augustus 1985 29 januari 1981 A
Vlag van Luxemburg Luxemburg 21 juni 1985 9 september 1983 B
Vlag van Madagaskar Madagaskar 21 juni 1985 18 januari 1980 A
Vlag van Malawi Malawi 19 juli 1985 30 mei 1980 A
Vlag van Malediven Malediven 10 mei 1988 10 mei 1988 (a) A
Vlag van Maleisië Maleisië 21 juni 1985 28 juli 1980 A
Vlag van Mali Mali 17 juli 1985 24 juli 1981 A
Vlag van Malta Malta 21 juni 1985 4 november 1982 B
Vlag van Marokko Marokko 30 juli 1985 30 juli 1985 A
Vlag van Marshalleilanden Marshalleilanden 16 maart 2015 16 maart 2015 (a) A
Vlag van Mauritanië Mauritanië 9 augustus 1985 29 juni 1981 A
Vlag van Mauritius Mauritius 21 juni 1985 9 december 1981 A
Vlag van Mexico Mexico 21 juni 1985 21 juni 1985 C
Vlag van Micronesië Micronesië 7 maart 2019 7 maart 2019 (a) A
Vlag van Moldavië Moldavië 1 juni 1993 1 juni 1993 (a) D
Vlag van Monaco Monaco 23 januari 2003 23 januari 2003 (a) B
Vlag van Mongolië Mongolië 21 juni 1985 3 juni 1985 (A) A
Vlag van Montenegro Montenegro 22 november 2006 22 november 2006 (a) D
Vlag van Mozambique Mozambique 13 november 1985 14 december 1983 A
Vlag van Myanmar Myanmar 12 april 1990 12 april 1990 (a) A
Vlag van Namibië Namibië 21 februari 1986 21 februari 1986 (a) A
Vlag van Nederland Nederland 21 juni 1985 10 oktober 1980 (A) B
Vlag van Nepal   Nepal 8 augustus 1985 6 december 1983 A
Vlag van Nicaragua Nicaragua 1 juli 1985 28 maart 1980 C
Vlag van Niger Niger 21 juni 1985 22 augustus 1980 A
Vlag van Nigeria Nigeria 21 juni 1985 19 december 1980 A
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 27 mei 1993 27 mei 1993 (a) D
Vlag van Noorwegen Noorwegen 21 juni 1985 13 februari 1981 B
Vlag van Oeganda Oeganda 5 december 1985 23 maart 1983 A
Vlag van Oekraïne Oekraïne 21 juni 1985 10 juni 1985 D
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan 26 april 1994 26 april 1994 (a) A
Vlag van Oman Oman 21 juni 1985 6 juli 1981 A
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 21 juni 1985 14 mei 1981 B
Vlag van Oost-Timor Oost-Timor 31 juli 2003 31 juli 2003 (a) A
Vlag van Pakistan Pakistan 21 juni 1985 29 oktober 1979 A
Vlag van Palestina Palestina 17 mei 2018 17 mei 2018 (a) A
Vlag van Panama Panama 21 juni 1985 23 juli 1980 C
Vlag van Papoea-Nieuw-Guinea Papoea-Nieuw-Guinea 10 september 1986 10 september 1986 A
Vlag van Paraguay Paraguay 18 juli 1985 2 december 1981 C
Vlag van Peru Peru 21 juni 1985 13 september 1982 C
Vlag van Polen Polen 21 juni 1985 5 maart 1985 D
Vlag van Qatar Qatar 9 december 1985 9 december 1985 (a) A
Vlag van Roemenië Roemenië 21 juni 1985 28 november 1980 D
Vlag van Rusland Rusland 21 juni 1985 22 mei 1985 D
Vlag van Rwanda Rwanda 21 juni 1985 18 januari 1983 A
Vlag van Saint Kitts en Nevis Saint Kitts en Nevis 11 december 1985 11 december 1985 (a) C
Vlag van Saint Lucia Saint Lucia 19 november 1985 11 augustus 1982 C
Vlag van Saint Vincent en de Grenadines Saint Vincent en de Grenadines 30 maart 1987 30 maart 1987 (a) C
Vlag van Samoa Samoa 11 december 2008 11 december 2008 (a) A
Vlag van Sao Tomé en Principe Sao Tomé en Principe 14 april 1986 22 februari 1985 A
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië 21 juni 1985 21 juni 1985 (a) A
Vlag van Senegal Senegal 21 juni 1985 24 oktober 1983 A
Vlag van Servië Servië 6 december 2000 6 december 2000 (a) D
Vlag van Seychellen Seychellen 19 augustus 1985 21 april 1982 A
Vlag van Sierra Leone Sierra Leone 15 augustus 1985 7 maart 1983 A
Vlag van Slovenië Slovenië 11 juni 1992 11 juni 1992 (a) D
Vlag van Soedan Soedan 28 juni 1985 30 september 1981 A
Vlag van Somalië Somalië 15 november 1985 20 november 1981 A
Vlag van Spanje Spanje 21 juni 1985 21 september 1981 B
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka 21 juni 1985 25 september 1981 A
Vlag van Suriname Suriname 24 december 1985 8 oktober 1981 C
Vlag van Swaziland Swaziland 3 april 1986 19 augustus 1981 A
Vlag van Syrië Syrië 21 juni 1985 6 december 1982 A
Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan 9 juni 1993 9 juni 1993 (a) A
Vlag van Tanzania Tanzania 21 juni 1985 3 oktober 1980 A
Vlag van Thailand Thailand 21 juni 1985 29 januari 1981 A
Vlag van Togo Togo 25 juni 1985 18 september 1981 A
Vlag van Tonga Tonga 13 augustus 1986 13 augustus 1986 (a) A
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago 15 juli 1985 2 mei 1980 C
Vlag van Tsjaad Tsjaad 22 augustus 1991 22 augustus 1991 A
Vlag van Tsjechië Tsjechië 22 januari 1993 22 januari 1993 (a) D
Vlag van Tunesië Tunesië 21 juni 1985 2 februari 1981 A
Vlag van Turkije Turkije 21 juni 1985 5 mei 1982 B
Vlag van Turkmenistan Turkmenistan 16 februari 1995 16 februari 1995 (a) A
Vlag van Tuvalu Tuvalu 13 september 2011 13 september 2011 (a) A
Vlag van Uruguay Uruguay 21 juni 1985 24 december 1980 C
Vlag van Vanuatu Vanuatu 17 augustus 1987 17 augustus 1987 (a) A
Vlag van Venezuela Venezuela 21 juni 1985 28 januari 1983 C
Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Verenigde Arabische Emiraten 1 augustus 1985 4 december 1981 A
Vlag van Vietnam Vietnam 19 juli 1985 6 mei 1983 (AA) A
Vlag van Zambia Zambia 21 juni 1985 15 mei 1981 A
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 21 juni 1985 21 juni 1985 (a) A
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika 24 oktober 2000 24 oktober 2000 (a) A
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 21 juni 1985 30 december 1980 A
Vlag van Zweden Zweden 21 juni 1985 28 juli 1980 B
Vlag van Zwitserland Zwitserland 21 juni 1985 10 februari 1981 B

De Heilige Stoel en de Soevereine Militaire Orde van Malta hebben de status van waarnemer bij UNIDO.

Oud-lidstaten

Staten die lid waren maar zijn opgestapt:

Naam Lid geworden Opgestapt
Vlag van Australië Australië 21 juni 1985 31 december 1997
Vlag van België België 21 juni 1985 31 december 2015
Vlag van Canada Canada 21 juni 1985 31 december 1993
Vlag van Denemarken Denemarken 21 juni 1985 31 december 2016
Vlag van Frankrijk Frankrijk 21 juni 1985 31 december 2014
Vlag van Griekenland Griekenland 21 juni 1985 31 december 2016
Vlag van Litouwen Litouwen 17 oktober 1991 31 december 2012
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 19 juli 1985 31 december 2013
Vlag van Portugal Portugal 21 juni 1985 31 december 2014
Vlag van Slowakije Slowakije 20 januari 1993 31 december 2017
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 21 juni 1985 31 december 2012
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 21 juni 1985 31 december 1996

Geen lid

Deze VN-lidstaten zijn nooit lid van UNIDO geweest:

Beleidsbepalende organen

De beleidsbepalende organen (of bestuursorganen) van UNIDO zijn gebaseerd op hun voorgangers die effectief waren voordat UNIDO een gespecialiseerd agentschap werd. Zo zijn de Algemene Conferentie, de Industrial Development Board (IDB) en de Programme and Budget Committee (PBC) verankerd in de statuten.

Inhoudelijke beslissingen van de beleidsbepalende organen worden over het algemeen bij consensus genomen. Er wordt gestemd wanneer geen consensus kan worden bereikt of op specifiek verzoek van een lid van het beleidsbepalend orgaan.

Algemene Conferentie

De Conferentie is het hoogste beleidsbepalende orgaan van de Organisatie en bestaat uit alle Lid staten van UNIDO. Het komt om de twee jaar bijeen en keurt het programma en de begrotingen goed, stelt de schaalbeoordelingen voor de reguliere begrotingsuitgaven voor de komende tweejaarlijkse periode vast en benoemt om de twee jaar de directeur-generaal voor een periode van vier jaar.

Industrial Development Board (IDB)

De Raad komt eenmaal in conferentiejaren en twee keer in andere jaren bijeen en bestaat uit 53 lidstaten van de Organisatie die voor een termijn van vier jaar worden gekozen. Het treedt op als voorbereidend orgaan voor de conferentie en evalueert de uitvoering van het goedgekeurde werkprogramma en van de overeenkomstige reguliere en operationele begrotingen voor de komende biënnale. Naast zijn andere hoofdfuncties beveelt de Raad de Conferentie een schaal van beoordelingen aan, evenals een kandidaat voor de functie van directeur-generaal.

Programma- en Begrotingscommissie (PBC)

Het comité bestaat uit 27 lidstaten van de organisatie die voor een periode van twee jaar worden gekozen en komt ten minste eenmaal per jaar bijeen om onder meer de voorstellen van de directeur-generaal voor het werkprogramma en de overeenkomstige ramingen voor de reguliere en operationele begrotingen te bestuderen.

Secretariaat

Het secretariaat van UNIDO is gevestigd in Wenen (Oostenrijk) en heeft vertegenwoordigingen in Brussel (België), Genève (Zwitserland) en New York (VS). Vanaf 2013 omvat de organisatiestructuur van UNIDO het Bureau van de directeur-generaal (ODG), de afdeling Programmaontwikkeling en Technische Samenwerking (PTC), het Bureau van de plaatsvervanger van de directeur-generaal (DDG), de afdeling Programmaondersteuning en Algemeen Beheer (PSM) en de kantoren van intern toezicht en juridische diensten.

Vertegenwoordiging op landniveau

Veldweergave

UNIDO's systeem van vertegenwoordiging in het veld omvat vier categorieën kantoren:

Technische kantoren op landniveau

Om de technische activiteiten van UNIDO extra te ondersteunen, zijn verschillende soorten technische bureaus opgericht. Deze omvatten:

Externe link

Vlag van Verenigde Naties · · Sjabloon bewerken Bestuursorganen van de Verenigde Naties

Algemene Vergadering · Veiligheidsraad · Economische en Sociale Raad · Secretariaat van de Verenigde Naties · Internationaal Gerechtshof · Trustschapsraad

Vlag van Verenigde Naties · · Sjabloon bewerken Verenigde Naties: gespecialiseerde organisaties
Fondsen en programma's:UNDP · ( UNCDF · UNV ) · UNEP · UNFPA · UN-HABITAT · UNICEF · WFP
Onderzoek en training:UNICRI · UNIDIR · UNITAR · UNRISD · UNSSC · UNU · ( UNU-OP · UNU-CRIS )
Andere entiteiten en lichamen:ITC · UNAIDS · UNCTAD · UNGEGN · UNGGIM · UNHCR · UNOPS · UNRWA · UN-WOMEN
Gerelateerde organisaties:CTBTO · IAEA · ICC · IOM · ISA · ITLOS · OPCW · WTO
Gespecialiseerde agentschappen:FAO · ICAO · IFAD · ILO · IMF · IMO · ITU · UNESCO · UNIDO · UNWTO · UPU · WHO · WIPO · WMO · Wereldbank · ( IBRD · IDA · IFC )
Regionale commissies:ECA · ECE · ECLAC · ESCAP · ESCWA
Ministeries en kantoren:EOSG · DCO · DESA · DGACM · DGC · DMSPC · DOS · DPO · DPPA · DSS · OCHA · OCT · ODA · OHCHR · OIOS · OLA · OOSA
OSAA · SRSG/CAAC · SRSG/SVC · SRSG/VAC · UNDRR · UNODC · UNOG · UN-OHRLLS · UNON · UNOP · UNOV
Overige:UNFCCC · UNHRC