Vaalbara

Tegenwoordig is Vaalbara een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen in de samenleving. Met de vooruitgang van de technologie en de toegang tot informatie zijn steeds meer mensen geïnteresseerd in het leren kennen van Vaalbara en de implicaties ervan in de wereld van vandaag. Of het nu vanuit een historische, wetenschappelijke of culturele benadering gaat, Vaalbara heeft tot de verbeelding gesproken van mensen van alle leeftijden en achtergronden. In dit artikel zullen we enkele belangrijke aspecten van Vaalbara onderzoeken, van de oorsprong tot de huidige impact ervan, met als doel licht te werpen op een onderwerp dat vandaag de dag nog steeds onderwerp van debat en reflectie is.

Voorstelling van het supercontinent Vaalbara, gezien vanuit de ruimte.

De naam Vaalbara wordt gegeven aan het veronderstelde eerste supercontinent van de Aarde. Uit radiometrische data van de kratonen waar Vaalbara uit bestond blijkt dat Vaalbara ongeveer 3,3 miljard jaar geleden (3.3 Ga) bestond, en misschien zelfs zoveel als 3.6 Ga. Het bewijs omvat onder andere geochronologische en paleomagnetische studies tussen twee uit het Archeïcum stammende kratonen, het Kaapvaalkraton (Zuid-Afrika) en het Pilbarakraton (West-Australië).

Verdere aanwijzingen volgen uit de grote gelijkenissen tussen de groensteengordels en gneiss belts van deze twee kratonen. Deze zelfde Archeïsche groensteengordels zijn nu te vinden over de rand van het Superiorkraton in Canada en zijn ook verspreid over kratonen die deel uitmaakten van de paleocontinenten Gondwana en Laurazië. De drift paden van het Kaapvaal- en Pilbarakraton geven verder bewijs dat ze ooit aaneengesloten waren.

Het is niet zeker wanneer Vaalbara uit elkaar begon te breken, maar geochronologisch en paleomagnetisch bewijsmateriaal laat zien dat de twee kratonen een scheiding van 30 lengtegraden hadden op 2.78 tot 2.77 Ga. Dit impliceert dat ze niet meer aaneengesloten waren na ca. 2.8 Ga.