Vecht-of-vluchtreactie
Vandaag willen we het onderwerp Vecht-of-vluchtreactie behandelen, een aspect dat de laatste tijd aan relevantie heeft gewonnen en dat de belangstelling wekt van een breed spectrum van het publiek. Vanaf het begin tot aan de impact ervan op de moderne samenleving is Vecht-of-vluchtreactie het onderwerp geweest van debat, reflectie en studie. Door de geschiedenis heen heeft Vecht-of-vluchtreactie verschillende gebieden van het leven beïnvloed, van politiek tot cultuur, en de relevantie ervan is blijven groeien. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Vecht-of-vluchtreactie verkennen, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de impact ervan vandaag onderzoeken. We hopen dat deze analyse een bredere en verrijkende kijk op Vecht-of-vluchtreactie biedt, en onze lezers een dieper inzicht biedt in dit onderwerp van universeel belang.
Een vecht-of-vluchtreactie (of vlucht-of-vechtreactie; Engels: fight-or-flight response) is een reflex die als automatisch verdedigingsmechanisme bij mensen en dieren optreedt als er acuut gevaar dreigt. De reactie begint met acute hevige angst en stress. Als gevolg hiervan produceert het lichaam grote hoeveelheden adrenaline en cortisol (stresshormonen), de bloeddruk en hartslag gaan omhoog, de spieren worden gespannen, haren komen rechtop te staan (kippenvel), de zintuigen worden scherper (pupillen verwijden, oren staan rechtop) en de pijngevoeligheid daalt naar een zeer laag niveau (endorfinestimulus). Hierdoor is het lichaam voorbereid op een gevecht of om op de vlucht te slaan.
Een derde reactie kan zijn verstijving ('bevriezen'; Engels: 'freeze'). Bij de persoon of het dier treedt daarbij verlamming op.[1] Dit heeft soms tot gevolg dat deze in combinatie met de natuurlijke camouflage opgaat in de omgeving, met als mogelijk gevolg dat een aanvaller de aanval staakt.
Als het gevaar is geweken, produceert het lichaam endorfines en dopamine om de balans weer te herstellen.
Reactiemogelijkheden bij plotseling gevaar
-
Vechten... -
...vluchten -
...of doodhouden (verstijven)
Zie ook
Referenties
- ↑ H. Stefan Bracha (2004). Freeze, Flight, Fight, Fright, Faint: Adaptationist Perspectives on the Acute Stress Response Spectrum. CNS Spectrums 9 (9): 679–680