Venelli
Tegenwoordig is Venelli nog steeds een onderwerp van grote relevantie en interesse voor een groot aantal mensen over de hele wereld. Decennia lang is Venelli het onderwerp geweest van debatten, onderzoek en discussies op verschillende kennisgebieden, maar ook in de samenleving in het algemeen. De impact en betekenis ervan maken het tot een onderwerp van voortdurende studie en reflectie, wat nieuwe perspectieven, ontdekkingen en standpunten blijft genereren. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Venelli onderzoeken, de invloed ervan op verschillende gebieden en het belang ervan vandaag de dag.
De Venelli, Veneli of Unelli waren een Gallische volksstam, die ten tijde van hun onderwerping in 57 v.Chr. door Julius Caesar woonden in de Cotentin, het schiereiland aan de Kanaalkust dat het noordelijk deel uitmaakt van het huidige departement Manche, in de Franse regio Normandië. De Venelli werden door de Romeinen gerekend tot de Armoricaanse Galliërs.
Ten zuidoosten van hun leefgebied woonden de Baiocasses, in de westelijke Calvados, en ten zuiden de Abrincatui rond het tegenwoordige Avranches.
De hoofdplaats van de Venelli heette Cosedia; deze plaats werd als stad in 298 na Chr. naar toenmalig West-Romeins keizer Constantius Chlorus vernoemd tot Constantia, het huidige Coutances.
In de zomer van 57 voor Chr. werden de Venelli, evenals de overige Armoricaanse stammen, onderworpen door het Romeinse legioen van Publius Crassus, de oudste zoon van Crassus. Enkele maanden later schaarden de Venelli zich achter de opstand onder leiding van de Veneti. De Venelli vielen, versterkt door de Aulerci Eburovices en de Lexovii, de drie legioenen van Romeins legaat Quintus Titurius Sabinus aan op het gebied tussen Vire en Avranches. Dit Armoricaanse coalitieleger onder leiding van de Venellische leider Viridovix werd echter verslagen, na een aanval van hen op het Romeinse legerkamp.
Vijf jaar later, in 52 voor Chr., namen de Venelli evenals het merendeel van de Gallische stammen, deel aan de grote coalitie die vergeefs trachtte Alesia onder Vercingetorix te ontzetten van het Romeinse beleg. Volgens Julius Caesar werden hiertoe drieduizend Venelli opgeroepen, naar verhouding met andere Gallische stammen een overigens beperkt aantal.
Bronnen
- Julius Caesar, Commentarii de bello Gallico, paragrafen II.34; III.11 en 17; VII.75
- Strabo, Geographika, paragraaf IV.4.1
- Plinius de Oudere, Geografia, paragraaf IV.107
- Ptolemaeus, Geografia, paragraaf II.8
Bibliografie
- Stephan Fichtl, Les Peuples gaulois, éditions Errance, Parijs 2004, ISBN 2-87772-290-2
- John Haywood, Historische atlas van de Keltische beschaving, Tirion Uitgevers B.V., 2001, ISBN 90 4390 350 7
- Venceslas Kruta, Les Celtes, Histoire et Dictionnaire, Éditions Robert Laffont, coll. «Bouquins», Parijs, 2000, ISBN 2-7028-6261-6
· 
· 