In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Vickers Wellesley, waarbij we de verschillende dimensies ervan en de impact ervan op het dagelijks leven onderzoeken. Vanaf zijn oorsprong tot zijn evolutie in de loop van de tijd is Vickers Wellesley het voorwerp van belangstelling en studie geweest in verschillende disciplines. We zullen de relevantie ervan in de huidige context analyseren, evenals de verschillende perspectieven die rond dit onderwerp bestaan. Via een multidisciplinaire aanpak zullen we proberen licht te werpen op weinig bekende aspecten van Vickers Wellesley, met als doel een brede en verrijkende visie te bieden op dit onderwerp van algemeen belang.
Vickers Wellesley | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Algemeen | ||||
Rol | Bommenwerper | |||
Bemanning | 2 | |||
Status | ||||
Gebruik | 1938-1943 | |||
Afmetingen | ||||
Lengte | 19,69 m | |||
Hoogte | 5,31 m | |||
Spanwijdte | 26,27 m | |||
Vleugeloppervlak | 78,1 m² | |||
Gewicht | ||||
Leeggewicht | 8435 kg | |||
Krachtbron | ||||
Motor(en) | 1× Bristol Pegasus Mark XVIII stermotoren, 1,050 pk | |||
Prestaties | ||||
Topsnelheid | 235 km/u | |||
Bewapening | ||||
Boordgeschut | 6-8 x 7.7 mm Browning mitrailleurs | |||
|
De Vickers Wellesley was een lichte Britse bommenwerper gebouwd door Vickers-Armstrongs. Er zijn 177 exemplaren van gebouwd, waarvan één prototype. De 176 serie-exemplaren werden gebouwd in 1937 en 1938.
Het toestel dat werd gebruikt door de RAF, was al verouderd aan het begin van de Tweede Wereldoorlog en werd om die reden niet meer aan het Europese front gebruikt. Vanaf 1940 werd de Wellesley ingezet in Afrika, Egypte en in het Nabije Oosten.
De Mk I had twee afzonderlijke cockpits, de vervolgversie Mk II had er slechts een. De romp was vervaardigd uit duraluminium en met stof bespannen.
De RAF ontving de eerste Wellesleys in april 1937. In 1938 werden drie machines als lange-afstandsvliegtuig uitgerust voor de Long Rang Development Unit (LRDU) van de RAF. Op 5 november 1938 vlogen twee van deze Wellesleys non-stop in twee dagen van Ismaïlia in Egypte naar Darwin in Australië. De afstand bedroeg 11.525 km, dit was een nieuw wereldrecord voor non-stopvluchten.
In Soedan gebaseerde Wellesleys voerden hun eerste missie op 11 juni 1940 tegen Asmara in Eritrea uit. Hoewel verouderd, vormden de Wellesleys een belangrijk deel van de beschikbare bommenwerpers. De toestellen werden tot november 1941 gebruikt tegen Italiaanse doelen in Oostelijk Afrika. De laatste met Wellesleys uitgeruste eenheid, squadron 47, werd daarna tot september 1942 ingeschakeld voor het uitvoeren van verkenningstaken boven de Rode Zee. In 1943 werden de laatste Wellesleys uit dienst genomen.