Vrijheid, Intimiteit, Thuis, Arbeid en Liefde

In de wereld van vandaag is Vrijheid, Intimiteit, Thuis, Arbeid en Liefde op verschillende gebieden een onderwerp van interesse en discussie geworden. Van politiek tot populaire cultuur, Vrijheid, Intimiteit, Thuis, Arbeid en Liefde heeft de aandacht van veel mensen getrokken en allerlei meningen en standpunten gegenereerd. Of het nu vanwege de relevantie ervan in de huidige samenleving is of vanwege de impact ervan op de geschiedenis, Vrijheid, Intimiteit, Thuis, Arbeid en Liefde heeft zichzelf gepositioneerd als een onderwerp dat onderzoek en analyse waard is. In dit artikel zullen we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Vrijheid, Intimiteit, Thuis, Arbeid en Liefde en de invloed ervan op verschillende aspecten van het menselijk leven onderzoeken.

VITAL
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene gegevens
Partijvoorzitter Vital Haghebaert
Actief in Vlag West-Vlaanderen West-Vlaanderen
Opgericht 1994
Portaal  Portaalicoon   Politiek
België

Vrijheid, Intimiteit, Thuis, Arbeid en Liefde (VITAL) was een West-Vlaamse politieke partij.

Geschiedenis

VITAL, de partij rond Vital Haghebaert, nam twintig jaar lang deel aan elke verkiezing in de Kieskring West-Vlaanderen. De eerste deelname dateert van de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 in Bredene, de partij behaalde toen 64 voorkeurstemmen.[1] In 2000 was het aantal stemmen toegenomen tot 82 (0,85%).[2]

Bij de Vlaamse verkiezingen van 1995 behaalde de partij 308 stemmen (0,01%), in 1999 genoot de partij de voorkeur van 563 kiezers (0,01%) en in 2004 kon VITAL 1332 kiezers (0,03%) overtuigen.[3] Aan de Vlaamse verkiezingen van 2009 kon de partij niet deelnemen doordat er een kandidaat op de kieslijst was opgenomen zonder rijksregisternummer.[4] Bij de provinceraadsverkiezingen van 2000 kreeg de partij 316 stemmen (0,04%)[5] en bij de federale verkiezingen van 2003 voor de Kamer van volksvertegenwoordigers overtuigde de partij 1325 stemgerechtigden (0,02%).[6]

De partij wilde één kieskring voor heel Vlaanderen en de gelijkberechtiging van grote en kleine partijen op het vlak van subsidies.[7] Bij de lokale verkiezingen van 2000 bevatte het partijprogramma daarnaast een verbod voor 'spelende kinderen op het voetpad indien er een speelplein is in een straal van 500 meter', alsook 'een verbod voor vrouwen die langer dan 10 minuten op straat praten, omwille van de stress die dit creëert voor buurtbewoners'.[8]