De Wapen van Oirschot-kwestie heeft de laatste tijd de aandacht van velen getrokken. De relevantie en impact ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven maken het tot een onderwerp van wijdverbreide belangstelling. Vanaf het begin tot aan de toekomstige implicaties heeft Wapen van Oirschot op verschillende gebieden debatten, discussies en analyses gegenereerd. In dit artikel zullen we alle aspecten die verband houden met Wapen van Oirschot grondig onderzoeken, de invloed ervan op de hedendaagse samenleving analyseren en nadenken over de mogelijke ontwikkelingen in de toekomst. Ga met ons mee op deze reis van ontdekking en onderzoek rond Wapen van Oirschot.
Het huidige wapen van Oirschot werd bij Koninklijk Besluit op 26 juni 1997 aan de gemeente Oirschot toegekend. Het was het derde wapen van de gemeente sinds de oprichting.
Het eerste wapen is het wapen van Brabant-Limburg, maar met verkeerde kleuren en de verkeerde leeuw voor Limburg. De heerlijkheid Oirschot was een leen met twee heren, de hertog van Brabant en een zgn halfheer. Op de oude zegels zijn hangende aan een struik, twee schildjes naast elkaar geplaatst, een voor elke heer. De struik werd in later tijden een eik. In 1815 werd het wapen aangevraagd met de boom en 2 bijschildjes, namelijk links het wapen van baron Sweerts de Landas (de laatste heer) en rechts Brabant-Limburg, met de vermelding dat het rechtse wapen het eigenlijke wapen van Oirschot was. Alleen het rechtse wapen werd door de Hoge Raad van Adel bevestigd. Om onduidelijke redenen werden de leeuwen als die van Holland-Henegouwen uitgevoerd.
In 1970 werd het wapen gewijzigd in een schild met de correcte kleuren en leeuwen voor Brabant-Limburg (die van Limburg met een kroon en een dubbele staart), met als hartschild het wapen van het geslacht Merode, halfheren van 1410 tot 1672, en het belangrijkste van de verschillende families van halfheren.
Toen bij een gemeentelijke herindeling in 1997 de gemeente Oost- West- en Middelbeers aan Oirschot werd toegevoegd, werden de Limburgse leeuwen in het wapen vervangen door een eik (als oud symbool voor Oirschot) en de drie baarzen ("beersen") van de gemeente Oost- West- en Middelbeers. Het hartschild verviel.[1]
De beschrijving van het wapen van Oirschot dat op 28 juli 1819 werd bevestigd, luidt als volgt:
Gevierendeeld: het eerste en vierde van goud, beladen met een zwarte klimmende leeuw en het tweede en derde mede van goud, beladen met een roode klimmende leeuw.
N.B.:
De beschrijving van het wapen dat op 20 juni 1962 werd toegekend, luidt als volgt:
Gevierendeeld : I en IV in sabel een leeuw van goud, getongd en genageld van keel, II en III in zilver een dubbelstaartige leeuw van keel, gekroond en genageld van goud. Hartschild: in goud 4 palen vaan keel en een uitgeschulpte schildzoom van azuur. Het schild gedekt met een gouden kroon van 3 bladeren en 2 paarlen.
N.B.:
De beschrijving van het wapen dat op 26 juni 1997 werd toegekend, luidt als volgt:
Gevierendeeld: I en IV in sabel een leeuw van goud, getongd en genageld van keel; II in zilver een uitgerukte eikenboom van sinopel; III in zilver drie boven elkaar geplaatste baarzen van azuur. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee parels.
N.B.:
De volgende wapens zijn verwant aan ten minste een van de wapens die Oirschot heeft gevoerd: