Het belang van Wereldbeker biatlon 2015/2016 is al lange tijd een onderwerp van discussie en belangstelling. Wereldbeker biatlon 2015/2016 is een middelpunt geworden voor zowel experts als enthousiastelingen, omdat de invloed ervan een breed scala aan gebieden omvat. Van de impact ervan op de samenleving tot de relevantie ervan in de populaire cultuur: Wereldbeker biatlon 2015/2016 is een onderwerp gebleken dat de moeite waard is om te onderzoeken. In dit artikel duiken we in de verschillende facetten van Wereldbeker biatlon 2015/2016 en onderzoeken we het belang en de invloed ervan in de moderne wereld. Vanaf het begin tot aan zijn rol in de toekomst blijft Wereldbeker biatlon 2015/2016 een cruciale rol spelen in ons dagelijks leven.
De biatleet die aan het einde van het seizoen de meeste punten heeft verzameld is de eindwinnaar van de algemene wereldbeker. Ook per onderdeel wordt een apart wereldbekerklassement opgemaakt. De algemene wereldbeker werd vorig seizoen gewonnen door de Fransman Martin Fourcade en de Wit-Russin Darja Domratsjeva. Fourcade wist zijn titel te prolongeren. Bij de vrouwen is Gabriela Soukalová de nieuwe titelhouder.
Deelnemers
Het deelnemersveld veranderde dit seizoen niet ten opzichte van de afgelopen jaren, toen het startveld werd ingekrompen. Enerzijds werd het aantal deelnemers per land beperkt, anderzijds werden de eisen aan de biatleten verscherpt. De IBU wilde hiermee het algehele niveau van de wereldbeker verhogen, beter waarborgen dat tijdens een wedstrijd de biatleten dezelfde omstandigheden hebben en dat de gehele wedstrijd rechtstreeks op televisie uitgezonden kan worden.
Het aantal deelnemers per land hing af van de resultaten van de vorige wereldbekers. De beste vijf landen uit het landenklassement mochten maximaal zes sporters inschrijven voor de individuele nummers, de volgende vijf landen vijf sporters enzovoorts. Daarnaast mogen drie wildcards worden vergeven, waardoor het maximaal aantal biatleten dat aan de start verscheen, werd beperkt tot 108.
Landen met nul startplaatsen konden via een wildcard meedoen aan de wereldbeker.
Er werden ook eisen aan de deelnemers gesteld. Zo mochten alleen biatleten meedoen die bij bepaalde wedstrijden in een bepaalde periode ten minste een keer op een achterstand van maximaal 15% ten opzichte van het gemiddelde van de top 3 waren geëindigd. Alle deelnemers aan de estafette moesten ook voldoen aan het individuele criterium.
Voor elke wedstrijdlocatie mochten landen twee extra biatleten aanmelden. Uit deze groep moesten de deelnemers op de individuele wedstrijden worden geselecteerd.