In de wereld van vandaag is Zarah Leander een kwestie die in de samenleving een grote relevantie heeft gekregen. Sinds enkele jaren is Zarah Leander een aandachtspunt geworden voor onderzoekers, bedrijven en overheden, wat aanleiding geeft tot uitgebreide discussies over de implicaties en gevolgen ervan. Het belang van Zarah Leander komt tot uiting op verschillende gebieden, van politiek tot technologie, cultuur en economie. In dit artikel worden verschillende benaderingen en perspectieven op Zarah Leander besproken, met als doel de impact ervan vandaag en in de toekomst beter te begrijpen.
Zarah Leander | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Zarah Leander, 1931
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Sara Stina Leander | |||
Geboren | 15 maart 1907 | |||
Geboorteplaats | Karlstad church parish![]() | |||
Overleden | 23 juni 1981 | |||
Overlijdensplaats | Oscar Parish![]() | |||
Land | ![]() | |||
Werk | ||||
Beroep | Zangeres, Actrice | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Zarah Stina Leander (Karlstad, 15 maart 1907 - Stockholm, 23 juni 1981) was een bekende Zweedse zangeres en actrice. Haar geboortenaam was Sara Stina Hedberg.
Zarah Leander studeerde als kind al piano en viool en zong voor de eerste keer op het toneel toen ze 6 jaar oud was. Als tiener woonde ze twee jaar in Riga (1922-1924), leerde Duits, werkte als secretaresse, trouwde met Nils Leander en kreeg twee kinderen (1927 en 1929). Ze kreeg werk als amateur in het Ernst Rolf-cabaret dat rondtoerde en zong voor de eerste keer het lied 'Vil ni se en stjärna' (Wil je geen ster zien?), dat spoedig haar handelsmerk zou worden.
In 1930 nam ze deel aan vier cabarets in de hoofdstad Stockholm, maakte ze haar eerste platen, inclusief een cover van Marlene Dietrichs 'Ich bin von Kopf bis Fuss auf Liebe eingestellt', en speelde een filmrol. Het was als operettezangeres, als Hanna Glawari in Franz Lehárs Die lustige Witwe, dat ze definitief doorbrak (1931). Tegen die tijd was ze gescheiden van Nils Leander. In de jaren daarna maakte zij een glorieuze carrière en was een gevierde toneel- en filmartieste in Scandinavië. Haar roem snelde vanaf het Europese continent naar Hollywood, waar enkele Zweedse acteurs en filmregisseurs werkten. Haar bijzondere stemgeluid heeft daar zeker aan bijgedragen, een meeslepende contra-alt. Gedurende de Tweede Wereldoorlog was ze zeer populair, vooral in Duitsland, waar ze voor de Duitse filmindustrie (UFA) werkte en tot eind 1942 woonde. Haar rol gedurende deze periode was niet onomstreden. Na aanvankelijke problemen kon ze echter na de oorlog haar carrière vanuit Zweden voortzetten. Ze overleed op 74-jarige leeftijd aan een beroerte.