De werking van ons autonoom zenuwstelsel

Het autonoom zenuwstelsel is een onderdeel van het zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor de regulatie van interne organen. Dit betekent dat het autonoom zenuwstelsel ervoor zorgt dat onze hartslag, ademhaling, spijsvertering en andere belangrijke lichaamsfuncties zonder dat we hier actief controle over hebben functioneren. In dit artikel gaan we dieper in op de werking van ons autonoom zenuwstelsel.

Het autonoom zenuwstelsel bestaat uit twee delen: het sympathische zenuwstelsel en het parasympathische zenuwstelsel. Het sympathische zenuwstelsel is verantwoordelijk voor de 'vecht-of-vlucht' reactie van ons lichaam. Dit betekent dat bij gevaarlijke situaties, zoals bijvoorbeeld het ontmoeten van een gevaarlijk dier, het sympathische zenuwstelsel ervoor zorgt dat ons lichaam klaar is om te vechten of te vluchten. Dit gebeurt doordat het sympathische zenuwstelsel ervoor zorgt dat ons hart sneller gaat kloppen, onze pupillen groter worden en onze ademhaling versnelt.

Het parasympathische zenuwstelsel daarentegen, is verantwoordelijk voor de 'rust en digestie' reactie, wat het tegenovergestelde is van de 'vecht-of-vlucht' reactie. Dit betekent dat het parasympathische zenuwstelsel ervoor zorgt dat ons lichaam weer tot rust komt en zich kan richten op het verteren van voedsel en het herstellen van cellen.

Hoewel het sympathische en parasympathische zenuwstelsel verschillende functies hebben, werken ze toch samen om ons lichaam in optimale staat te houden. Bijvoorbeeld, wanneer we sporten of fysiek actief zijn, zal het sympathische zenuwstelsel ons lichaam klaarmaken om te kunnen presteren. Na het sporten zal het parasympathische zenuwstelsel ons lichaam weer tot rust brengen en ervoor zorgen dat we kunnen herstellen.

Het autonoom zenuwstelsel wordt vooral aangestuurd door de hypothalamus in de hersenen. De hypothalamus bewaakt de interne omgeving van ons lichaam en kan bepaalde processen activeren of remmen om ervoor te zorgen dat ons lichaam in evenwicht blijft. Hierbij houdt de hypothalamus rekening met verschillende factoren zoals de temperatuur van ons lichaam, het glucosegehalte in het bloed en de hormoonspiegels.

Naast de hypothalamus zijn er nog andere factoren die invloed hebben op het autonoom zenuwstelsel. Zo kan stress ervoor zorgen dat het sympathische zenuwstelsel overactief wordt, met als gevolg dat ons lichaam meer cortisol (een stresshormoon) gaat produceren. Te veel cortisol kan negatieve gevolgen hebben op ons lichaam. Ook kan een diepe en rustige ademhaling ervoor zorgen dat het parasympathische zenuwstelsel wordt gestimuleerd en ons lichaam tot rust komt.

Conclusie

Het autonoom zenuwstelsel is een belangrijk onderdeel van ons lichaam dat ervoor zorgt dat onze interne organen goed functioneren zonder dat we hier actief controle over hebben. Het bestaat uit twee delen, namelijk het sympathische zenuwstelsel en het parasympathische zenuwstelsel. Beide delen werken samen om ons lichaam in optimale staat te houden. De hypothalamus in onze hersenen speelt hierbij een belangrijke rol en wordt beïnvloed door verschillende factoren zoals stress en ademhaling. Door bewust om te gaan met deze factoren kunnen we ons autonoom zenuwstelsel helpen om ons lichaam gezond te houden.