Het verband tussen ontbossing en CO2-uitstoot

Het is algemeen bekend dat de opwarming van de aarde het resultaat is van een toename van gassen in de atmosfeer die bekend staan als broeikasgassen. De belangrijkste van deze gassen is koolstofdioxide (CO2), dat voornamelijk wordt uitgestoten door menselijke activiteiten zoals het verbranden van fossiele brandstoffen en ontbossing.

Ontbossing, ook wel bekend als ontbossing, is een proces waarbij bomen worden gekapt of verbrand om land vrij te maken voor landbouw, veeteelt of houtkap. Het is een probleem dat al eeuwen bestaat, maar de laatste decennia is het probleem alleen maar toegenomen. In de afgelopen 50 jaar is bijna 17% van het Amazoneregenwoud vernietigd, voornamelijk als gevolg van ontbossing.

Ontbossing draagt bij aan de uitstoot van broeikasgassen, en dus aan de opwarming van de aarde, op twee manieren: ten eerste door de directe uitstoot van CO2 tijdens het kappen of branden van bomen, en ten tweede door het verminderen van het vermogen van de bomen om CO2 uit de atmosfeer te absorberen.

Bomen zijn van nature CO2-opnemers en produceren zuurstof. Dit wordt bereikt door middel van fotosynthese waarbij planten CO2 absorberen en omzetten in organisch materiaal zoals suikers en zetmeel. In de loop van dit proces produceren de bomen ook zuurstof, die door ons wordt ingeademd. Bomen slaan ook CO2 op, waardoor de atmosfeer wordt ontlast van extra CO2.

Als bomen worden gekapt, verbrand of sterven, wordt de CO2 die ze hebben opgeslagen vrijgegeven in de atmosfeer. Dit draagt bij aan de uitstoot van broeikasgassen en dus aan de opwarming van de aarde. Bovendien kunnen de bomen die worden gekapt geen CO2 meer opnemen, wat het vermogen van het regenwoud om CO2 uit de atmosfeer te absorberen vermindert.

Ontbossing heeft ook een indirect effect op de uitstoot van broeikasgassen. Wanneer bomen worden verwijderd, vermindert de hoeveelheid schaduw op de grond, waardoor de bodem opwarmt en de kans op bosbranden toeneemt. Wanneer er een bosbrand plaatsvindt, wordt een enorme hoeveelheid CO2 die eerder was vastgebonden in de wortels en stammen van bomen, vrijgegeven. Bovendien zijn bosbranden over het algemeen een grotere bron van koolstofemissies dan de directe uitstoot van het kappen en verbranden van bomen.

Het effect van ontbossing op de CO2-uitstoot is goed gedocumenteerd. Het wordt geschat dat ontbossing verantwoordelijk is voor ongeveer 10-15% van de wereldwijde CO2-uitstoot. Dit is vergelijkbaar met de emissies van de gehele transportsector, inclusief vliegtuigen, auto's en vrachtwagens.

Ontbossing heeft ook gevolgen voor de biodiversiteit en het menselijk welzijn. Het is verantwoordelijk voor de vermindering van het aantal soorten in bossen en de vernietiging van habitats voor dieren. Omdat veel van 's werelds armen afhankelijk zijn van de bosbouw en andere natuurlijke hulpbronnen, zijn de gevolgen van ontbossing ook wijdverbreid in gemeenschappen die van het bos afhankelijk zijn.

Maar er is hoop. Ontbossing kan worden bestreden door middel van duurzame bosbouwpraktijken die het gebruik van niet-duurzame methoden zoals branden en monocultuur verminderen. Dit kan worden bereikt door middel van programma's die de naleving van de wetgeving inzake milieubescherming bij de bosbouwers versterken, samen met het verstrekken van praktijkhandleidingen voor het beheer van bosbouwgebieden op verantwoorde wijze. Zulke programma's kunnen ook helpen nationale regeringen zich te houden aan hun internationale verplichtingen om ontbossing tegen te gaan.

Het voorkomen van ontbossing is slechts een deel van de oplossing voor het broeikaseffect. We moeten ook stoppen met het verbranden van fossiele brandstoffen en het creëren van alternatieve energiebronnen. Maar als we bosbehoud kunnen combineren met energiebesparingen en alternatieve energiebronnen, kunnen we een betere toekomst creëren voor zowel de natuurlijke wereld als het menselijke leven.

Conclusie

Ontbossing draagt bij aan de CO2-uitstoot, en dus aan de opwarming van de aarde, op twee manieren: door de directe uitstoot van CO2 tijdens het kappen of branden van bomen, en door het verminderen van het vermogen van de bomen om CO2 uit de atmosfeer te absorberen. Dit is een probleem dat niet mag worden genegeerd als we een duurzame toekomst willen voor onze planeet en voor ons allemaal. We moeten nationale en internationale maatregelen nemen om bosbehoud te bevorderen, de naleving van de wet te versterken en houtkapmethoden te verbeteren om een duurzame economie te creëren die de bedreiging van ontbossing aanpakt. We hebben de kennis, technologie en middelen om dit te doen, nu is het tijd om actie te ondernemen.