De wetenschap heeft ons de afgelopen jaren veel inzicht gegeven in ons genetisch materiaal. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van nieuwe technologieën die ons kunnen helpen bij het vinden van de juiste partner. Maar is het echt mogelijk om ons DNA te gebruiken om onze ideale match te vinden? In dit artikel gaan we dieper in op het onderwerp.
Genetica is de studie van genen, erfelijkheid en variatie in organismen. Het is de wetenschap die zich richt op de mechanismen die aan de basis liggen van de overdracht van eigenschappen van ouders op hun nakomelingen. In ons genetisch materiaal zitten alle erfelijke eigenschappen van een persoon opgeslagen.
DNA is de afkorting van Deoxyribonucleic acid. Het is een complexe chemische structuur die bestaat uit nucleotiden (adenine, guanine, cytosine en thymine). Het DNA is opgebouwd uit twee strengen die verstrengeld zijn in de vorm van een dubbele helix. Het genetisch materiaal in onze cellen is verpakt in deze dubbele helix.
Onze genen bepalen onze erfelijke eigenschappen. Dit zijn bijvoorbeeld eigenschappen zoals haarkleur, oogkleur, huidskleur en lengte. DNA bepaalt hoe deze eigenschappen worden doorgegeven van ouders op kinderen. Ieder DNA-molecuul bevat informatie over duizenden genen. Deze genen zorgen ervoor dat ons lichaam kan functioneren en dat we gezond blijven.
In recente jaren is er meer onderzoek gedaan naar de mogelijkheid om ons genetisch materiaal te gebruiken om de juiste partner te vinden. Enkele bedrijven bieden al diensten aan waarbij mensen hun DNA kunnen laten testen om zo een genetisch profiel te krijgen dat aangeeft welke eigenschappen zij waarschijnlijk doorgeven aan hun kinderen.
Deze diensten bieden ook de mogelijkheid om potentiële partners te vinden die matchen op basis van deze genetische profielen. Op deze manier zou je dus iemand kunnen vinden met wie je genetisch gezien een goede match vormt.
Maar hoe werkt dit concept van genetische match-making nu eigenlijk? Het idee is dat mensen die genetisch gezien een goede match vormen, elkaar aangetrokken voelen tot elkaar en een betere kans hebben op een succesvolle, duurzame relatie.
Deze theorie is gebaseerd op het idee van HLA (Human Leucocyte Antigen). Dit is een reeks genen die zich op chromosoom 6 bevindt en onder meer betrokken is bij het immuunsysteem. Mensen met verschillende HLA-typen hebben een grotere kans op een succesvolle relatie omdat zij elkaars immuunsysteem aanvullen.
Het idee van genetische match-making klinkt veelbelovend, maar er zijn ook enkele beperkingen. Zo zijn er naast de genen die betrokken zijn bij het immuunsysteem nog veel meer genen die de manier beïnvloeden waarop we elkaar aantrekken en partnerkeuze maken. Op basis van alleen genetisch materiaal is het dan ook lastig om de perfecte partner te vinden.
Bovendien spelen ook omgevingsfactoren een belangrijke rol bij de ontwikkeling van persoonlijkheid en gedrag. Een perfecte match op basis van genetisch materiaal biedt dan ook geen garantie op een succesvolle relatie.
Hoewel de wetenschap ons veel inzicht heeft gegeven in ons genetisch materiaal, is het nog niet zo makkelijk om op basis hiervan de perfecte partner te vinden. Genetische match-making is gebaseerd op het idee van HLA en kan zeker helpen om een betere match te vinden, maar er zijn nog veel meer factoren die een rol spelen bij het vinden van de juiste partner.
De beste manier om de juiste partner te vinden blijft dan ook om elkaar te leren kennen en een sterke emotionele band op te bouwen. Genetische match-making kan wel helpen bij het maken van een eerste selectie, maar het blijft uiteindelijk aan ons om te beslissen wie we wel en niet als partner willen hebben.