In de wereld van Aleksandr Vlasov (wielrenner) zijn er eindeloze aspecten en standpunten die kunnen worden onderzocht en besproken. Van de geschiedenis tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving: Aleksandr Vlasov (wielrenner) is een onderwerp dat door de jaren heen de aandacht en interesse van veel mensen heeft getrokken. Of het nu gaat om het leven van Aleksandr Vlasov (wielrenner), zijn belang in een bepaalde context, of zijn professionele invloed, er zijn verschillende perspectieven en benaderingen die kunnen worden gevolgd bij de benadering van dit onderwerp. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Aleksandr Vlasov (wielrenner) onderzoeken en de relevantie ervan in verschillende contexten analyseren, waardoor we een dieper inzicht krijgen in de betekenis en impact ervan.
Aleksandr Vlasov | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Aleksandr Vlasov (2019)
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 23 april 1996 | |||
Geboorteplaats | Vyborg, Rusland | |||
Lengte | 186 cm | |||
Gewicht | 68 kg | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | BORA-hansgrohe | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Specialisatie(s) | klimmer | |||
Ploegen | ||||
2015–2017 2018–2019 2020–2021 2022' |
Viris Maserati-Sisal Matchpoint Gazprom-RusVelo Astana-Premier Tech BORA-hansgrohe | |||
Beste prestaties | ||||
Luik-Bastenaken-Luik | 14e (2022) | |||
Ronde van Lombardije | 3e (2020) | |||
Ronde van Italië | 4e (2021) | |||
Ronde van Frankrijk | 5e (2022) | |||
Ronde van Spanje | 7e (2023) | |||
|
Aleksandr Vlasov (Vyborg, 23 april 1996) is een Russisch wielrenner die in 2018 prof werd bij Gazprom-RusVelo. Anno 2023 komt hij uit voor BORA-hansgrohe.
Als junior won Vlasov zijn eerste koers in 2014, hij won een etappe en eindigde eerste in het eindklassement van de GP Général Patton. Als belofte won hij de jaren erna een heel aantal Italiaanse koersen bij het Italiaanse team Viris Maserati-Sisal Matchpoint. Het hoogtepunt van zijn beloftecarrière was de eindoverwinning in de Ronde van Italië voor beloften in 2018. Dat jaar werd hij eveneens Russisch beloftekampioen op de weg. Hij reed toen voor het Russische team Gazprom-RusVelo.
Een jaar werd hij ook nationaal kampioen bij de elite, en won daarnaast de zesde etappe in de Ronde van Oostenrijk en het bergklassement in de Ronde van Slovenië. De jaren erna, bij Astana-Premier Tech en BORA-hansgrohe, toonde hij zich vooral als klassementsrenner en tijdrijder, door een aantal jongerenklassementen binnen te slepen, vierde te worden in de Ronde van Italië en te winnen in de Ronde van Valencia. Ook in heuvelachtige eendagskoersen toonde hij zich, zo werd hij derde in de Ronde van Lombardije, de Waalse Pijl en de GP Miguel Indurain en won hij de Ronde van Emilia.
|
|