Anisopetala
In de wereld van vandaag is Anisopetala een onderwerp dat steeds relevanter is geworden. De implicaties ervan strekken zich uit tot alle aspecten van ons leven, van de persoonlijke tot de professionele sfeer. Daarom is het van cruciaal belang om de impact ervan en de mogelijke oplossingen om deze aan te pakken grondig te analyseren. In dit artikel onderzoeken we de verschillende perspectieven op Anisopetala en hoe deze zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Vanaf het begin tot nu heeft var1 grote belangstelling in de samenleving gewekt en het is essentieel om het begrip ervan te verdiepen om het effectief te kunnen aanpakken.
| Anisopetala | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_-_Edwards_vol_33_(NS_10)_pl_1_(1847).jpg)
| |||||||||||||||||||||
| Anisopetala mutabilis | |||||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||||||
| Anisopetala (Kraenzl.) M.A.Clem. (2003) | |||||||||||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||||||||||
| Anisopetala mutabilis (Blume) M.A.Clem. (2003) = Onychium mutabile Blume (1825) | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Anisopetala is een geslacht met zestien soorten orchideeën uit de onderfamilie Epidendroideae. Het geslacht is afgesplitst van Dendrobium.
Het zijn epifytische orchideeën van het laagland van Zuidoost-Azië, met vertakte trossen variabel gekleurde bloemen.
Naamgeving en etymologie
De botanische naam Anisopetala is een samenstelling van Oudgriekse ἄνισος, anisos (ongelijk) en πέταλον, petalon (kroonblad).
Kenmerken
Anisopetala-soorten zijn kleine tot grote epifytische planten met vele lange, dunne, in het midden wat opgeblazen, vertakte, geribbelde, rechtopstaande tot afhangende stengels, over de hele lengte bezet met groenblijvende, paars aanlopende lancetvormige bladeren en zijstandige, korte, vertakte, meestal rechtopstaande trossen met één tot een tiental grote, opvallende, variabel gekleurde en langlevende bloemen.
De bloemen bezitten een duidelijk mentum gevormd door een fusie van de basis van de laterale kelkbladen. De toppen van de kelk- en kroonbladen zijn gespreid. De bloemlip is drielobbig, met kleine en soms onduidelijke zijlobben en een tweepuntige top, en draagt dikwijls een kleine callus aan de basis.
Habitat en verspreidingsgebied
Anisopetala-soorten komen voor op bomen op vochtige plaatsen in laaglandregenwouden en montane bossen van India, Thailand, Maleisië, Sumatra, Java, de Ryukyu-eilanden en de Filipijnen.
Taxonomie
Anisopetala is in 2003 van Dendrobium afgesplitst door Clements[1].
Het geslacht telt in de meest recent geaccepteerde taxonomie zestien soorten. De typesoort is Anisopetala mutabilis.
Soortenlijst
- Anisopetala acutimenta (J.J.Sm.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala annae (J.J.Sm.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala biflora (Blume) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala calicopis (Ridl.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala filicaulis (Gagnep.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala fulminicaulis (J.J.Sm.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala hughii (Rchb.f.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala inflata (Rolfe) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala lucens (Rchb.f.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala montana (J.J.Sm.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala mutabilis (Blume) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala nuda (Blume) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala rigida (Blume) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala sanguinolenta (Lindl.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala spathilinguis (J.J.Sm.) M.A.Clem. (2003)
- Anisopetala transtillifera (J.J.Sm.) M.A.Clem. (2003)
Zie ook
- (en) Een fylogenetische analyse van de Orchidaceae - data van rbcL nucleotide-sequenties
- (en) 'Orchid Tree' : een fylogenie van epifyten in de 'tree of life'
- (en) Anisopetala in ePIC, the electronic Plant Information Centre
- (en) Anisopetala mutabilis in The Internet Orchid Species Photo Encyclopedia
- ↑ (en) M.A. Clements (2003): Molecular phylogenetic systematics in the Dendrobiinae (Orchidaceae), with emphasis on Dendrobium section Pedilonum Telopea 10: 247 - 298. Gearchiveerd op 24 september 2015.
· 
· 
