Assur-nirari IV

In de wereld van vandaag is Assur-nirari IV een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen. Of het nu komt door zijn impact op de samenleving, zijn invloed op cultureel gebied, zijn relevantie in de geschiedenis of zijn belang in de persoonlijke ontwikkeling, Assur-nirari IV is erin geslaagd de aandacht te trekken van miljoenen individuen over de hele wereld. Terwijl we dit onderwerp verder onderzoeken, betreden we een universum van diverse mogelijkheden en perspectieven, die ons uitnodigen om na te denken, vragen te stellen en Assur-nirari IV te bespreken. Via dit artikel zullen we proberen dieper in te gaan op de verschillende aspecten die Assur-nirari IV vandaag de dag zo'n relevant onderwerp maken, en zullen we de impact ervan op verschillende gebieden van het dagelijks leven onderzoeken.

Aššur-nērārī IV
Schroeders lijntekening van de KAV 21 eponiemenlijst met daarop de zes jaar van Aššur-nērārī IV en zijn voorganger en opvolger.
Schroeders lijntekening van de KAV 21 eponiemenlijst met daarop de zes jaar van Aššur-nērārī IV en zijn voorganger en opvolger.[i 1]
Koning van Assur
Periode 1019/18-1013 v.Chr.
Voorganger Šalmanu-ašared II
Opvolger Aššur-rabi II
Vader Šalmanu-ašared II
Theofoor element Aššur
Portaal  Portaalicoon   Mesopotamië

Aššur-nērārī IV, geschreven maš-šur-ERIM.GABA, "(de god) Aššur is mijn hulp,"[1] was koning van Assyrië, de 94e op de Assyrische koningslijst,[i 2][i 3]. Hij regeerde 1019/18-1013 v.Chr. Zijn korte zes jaar op de troon worden gekenmerkt door verwarring en een schaarste aan inscripties uit zijn tijd zelf.

Hij volgde zijn vader Salmānu-ašarēd II op, wiens twaalf jaar op de troon geëindigd schijnen te zijn in verwarring. Zo ontbreekt de laatste hoogwaardigheidbekleder (limmu) op zijn eponiemenlijst[i 1]. Er staat slechts: ša ar, dat zoiets betekent als 'het eponiem dat volgt’ (na de vorige naam). Aššur-nērārī verleende zijn eigen naam aan zijn eerste regeringsjaar, maar het jaar daarop zegt ša EGIR maš-šur-, “jaar na Aššur-…” en alle overige jaren zijn ingebracht met een volgnummer en een 'winkelhaak' een teken van het spijkerschrift dat “ditto” betekent. Waarschijnlijk was de toestand in het land zo verward dat er niemand werd aangewezen wiens naam als eponiem diende.[2]

De Babylonische koning, Ninurta-kudurrī-uṣur I (987 – 985 v.Chr.) wordt genoemd als zijn tegenhanger in de Synchronistische koningslijst[i 4] maar de conventionele chronologie suggereert dat een vroegere monarch, Simbar-Šipak (1025-1008 v.Chr.) daar eerder voor in aanmerking komt. Een latere koning Aššur-nāṣir-apli II vermeldt "Sibir, king of Karduniaš" in de context van de inname van de stad Atlila, in zijn annalen, en historici hebben voorgesteld dat deze mogelijk te identificeren is met Simbar-Šipak, wat suggereert dat hij rond deze tijd in oorlog met Assyrië was.[3]

Aššur-nērārī IV werd opgevolgd door zijn oom Aššur-rabi II, een jongere zoon van Aššur-nāṣir-apli I. Niets is bekend over de omstandigheden van de opvolging en er is geen aanduiding dat hij van de troon gestoten is, maar een gewelddadig einde is zeker niet uit te sluiten bij een Assyrische opvolging door een oom.

Inscripties

  1. ↑ a b Eponym List KAV 21, tablet VAT 11254, iv.
  2. ↑ Khorsabad koningslijst, tablet IM 60017 (opgravingsnummers: DS 828, DS 32-54), iv 8.
  3. ↑ Nassouhi-koningslijst, Istanbul A. 116 (Assur 8836), iv 21.
  4. ↑ Synchronistic Kinglist, Ass 14616c (KAV 216).

Referenties

  1. ↑ A. Fuchs, K. Radner (1998). The Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, Volume 1, Part I: A. The Neo-Assyrian Text Corpus Project, "Aššur-nērārī II", p. 208.
  2. ↑ M. T. Larsen (1974). Unusual Eponymy-datings from Mari and Assyria. Revue D’Assyriologie.
  3. ↑ J. A. Brinkman (1968). A Political History of Post-Kassite Babylonia, 1158–722 B.C.. Pontificium Institutum Biblicum, p. 154.