In het artikel met de titel Azaravos wordt een onderwerp behandeld dat vandaag de dag van groot belang is, dat tot een breed debat heeft geleid en de belangstelling van de samenleving in het algemeen heeft gewekt. In dit artikel zullen verschillende aspecten met betrekking tot Azaravos worden geanalyseerd, van de oorsprong ervan tot de impact ervan op de huidige samenleving. Op dezelfde manier zullen de verschillende meningen en standpunten die rond Azaravos bestaan, worden onderzocht, om de lezers een volledige en objectieve visie op het onderwerp te bieden. Daarnaast zullen relevante gegevens, studies en onderzoeken worden gepresenteerd die zullen bijdragen aan het verrijken van de kennis over Azaravos en het verdiepen van het begrip ervan. Zonder twijfel zal dit artikel zeer nuttig zijn voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het verwerven van meer kennis over Azaravos en het begrijpen van het belang ervan in de huidige samenleving.
Azaravos IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Lycalopex gymnocercus (G. Fischer, 1814)[2] | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
Voorkomen | |||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||
Azaravos op ![]() | |||||||||||||
|
De Azaravos of pampavos (Lycalopex gymnocercus) is een zoogdier uit de familie van de hondachtigen (Canidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door G. Fischer in 1814 als Procyon gymnocercus.[2] De huidige combinatie Lycalopex gymnocercus wordt gehanteerd sinds 1995.[3] De naam "Azaravos" verwijst naar de Spaanse natuurwetenschapper Félix de Azara (1746-1821) die van 1781 tot 1801 in Zuid-Amerika verbleef en er de plaatselijke zoogdieren bestudeerde. Azara stelde er gedetailleerde beschrijvingen over op, maar hij gaf er geen wetenschappelijke namen aan.
Zijn lichaam is aan de bovenzijde grijsbruin, maar van onderen iets lichter. Hij heeft een lange en ruige staart.
Zijn voedsel bestaat uit insecten, hagedissen, kleine zoogdieren en bodemvogels, maar ook zaden en vruchten staan op het menu. Hij vernielt suikerrietplantages, door de stengels uiteen te rijten voor het zoete sap.
De soort komt voor in de wouden van Argentinië, Bolivia, Brazilië, Paraguay en Uruguay.