Bicyclist's vulva
In dit artikel zullen we Bicyclist's vulva grondig onderzoeken, een onderwerp dat de afgelopen tijd de aandacht en interesse van veel mensen heeft getrokken. Bicyclist's vulva is een onderwerp dat aanleiding heeft gegeven tot debat en discussie op verschillende gebieden, en het is belangrijk om de relevantie en implicaties ervan in de huidige samenleving te begrijpen. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven op Bicyclist's vulva onderzoeken, de meest relevante aspecten ervan bespreken en de impact ervan vandaag analyseren. Daarnaast zullen we ons verdiepen in de geschiedenis, de evolutie en de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. We hopen dat dit artikel een compleet en verrijkend overzicht van Bicyclist's vulva zal bieden, en lezers zal uitnodigen om hun kennis en begrip van dit zeer relevante onderwerp te verdiepen.
Bicyclist's vulva, ook wel fietsterschaamlip genoemd, is een medische aandoening van (een van) de buitenste schaamlippen. Het gaat om een meestal unilateraal lymfoedeem dat relatief vaak voorkomt bij competitieve wielrensters met een prevalentie van 1 op 5, maar bij uitzondering ook wel bij onder andere spinning en de ruitersport. De aandoening gaat gepaard met lymfevaatstoornissen van de aangetaste zijde. Hoewel de zwelling soms afneemt na een sportieve rust is deze in de meeste gevallen definitief. Het kan wel chirurgisch behandeld worden bij te hevige sportieve last of na de sportcarrière om esthetische reden.
De aandoening wordt waarschijnlijk veroorzaakt door repetitieve ontstekingen van de perineale huid door te hevige druk op het zadel en door een te lange voorovergebogen fietspositie. Net zoals bij opzwelling van een arm na borstkankerbehandeling door obstructie van lymfevaten kan eventueel ook bij de bicyclist's vulva genetische aanleg een rol spelen.
De aandoening werd voor het eerst beschreven door gynaecoloog en sportarts Luc Baeyens van het Universitair Verplegingscentrum Brugmann te Brussel in de British Medical Journal in 2002.[1]
Preventie
Preventie van de aandoening is onontbeerlijk bij veel fietsen. Wielrensters kunnen de druk verlichten door regelmatig recht op de trappers te staan, en ook een passende zadelvorm vermindert de belasting van de vulva. Het is mogelijk om een persoonlijk zadel te laten maken. Ook een verticalere houding vermindert de druk op het zachte weefsel.[2]
Andere preventieve maatregelen zijn: een perfect broekzeem gebruiken, liefst met kleine bobbeltjes om de lymfedoorbloeding te stimuleren, alleen trimmen van de perineale zone, zeker niet scheren of waxen, koude kompressen plaatsen na elke rit en regelmatig lymfatische fysiotherapie volgen op basis van een lymfoscintigrafie.[3]
Behandeling
De zwelling neemt soms af na een sportieve rust, maar is in de meeste gevallen definitief. Chirurgie kan alleen overwogen worden als er pijnklachten zijn. De eventuele ingreep moet dan gebeuren onder lymfografische controle om de oppervlakkige lymfedoorbloeding zo weinig mogelijk verder te verstoren.
- (en) Baeyens, Luc, Elke Vermeersch & Pierre Bourgeois (20 juli 2002). Bicyclist's vulva: observational study. BMJ 325 (7356): 138-9. DOI:10.1136/BMJ.325.7356.138. Bicyclist's vulva: observational study (Q33892519)
- Pijn door fietszadels: 'Vrouwen durven geen seks te hebben omdat het er zo heftig uitziet' op rtlnieuws.nl, 27 maart 2019, geraadpleegd op 18 november 2019
- (fr) « Mises en selle » Des plaintes périnéales au lymphœdème vulvaire, International Congress of Physiotherapy, 27 januari 2018, geraadpleegd op 18 november 2019
Referenties
- ↑ Baeyens 2002.
- ↑ (en) Hannah Dines on going public with her labia surgery: ‘It started a big conversation’, theguardian.com, geraadpleegd 2019-12-11. Gearchiveerd op 11 december 2019.
- ↑ Prof. Luc Baeyens, december 2019, ticket:2019111110008568