In de moderne wereld heeft Bourthes grote belangstelling en relevantie gekregen in verschillende delen van de samenleving. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is Bourthes een constant gespreksonderwerp geworden, variërend van culturele en artistieke tot wetenschappelijke en politieke aspecten. De invloed van Bourthes heeft zich over de hele wereld verspreid, waardoor debatten en tegenstrijdige meningen in de publieke opinie zijn ontstaan. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en benaderingen rond Bourthes verkennen, om de impact ervan op ons dagelijks leven en in de toekomst beter te begrijpen.
Gemeente in Frankrijk ![]() | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Regio | Hauts-de-France | ||
Departement | Pas-de-Calais (62) | ||
Arrondissement | Montreuil | ||
Kanton | Lumbres | ||
Coördinaten | 50° 36′ NB, 1° 56′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 22,33 km² | ||
Inwoners (1 januari 2022) |
851[1] (38 inw./km²) | ||
Hoogte | 112 - 183 m | ||
Overig | |||
Postcode | 62650 | ||
INSEE-code | 62168 | ||
Detailkaart | |||
Locatie in Frankrijk Pas-de-Calais | |||
Foto's | |||
![]() | |||
Dorpskerk | |||
|
Bourthes (Nederlands, verouderd: Boorten) is een klein dorp (gemeente) in de heuvels van Artois en behoort tot het kanton Lumbres in het arrondissement Montreuil (Pas-de-Calais, Frankrijk). De hoogte varieert er tussen 49 m en 196 m; de kerkdorpel ligt op 120 m. In 1990 telde men er 629 inwoners, tegenover 905 in 1906.
De plaatsnaam heeft een Oudnederlandse herkomst. De oudste vermeldingen van de plaatsnaam luiden Burthe vermeld in 671, in de schenkingsakte van een zekere Gundbrecht aan de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars en Bortheem uit het jaar 811[2].
Het gaat om de geboorte (Oudnederlands: burt), dit wil zeggen de bron van de rivier de Aa; die zich 500 meter heuvelopwaarts bevindt van het dorp. Het is een meervouds datief met een locatieve functie, die gezien de attestaties mogelijk geherinterpreteerd is als een samenstelling met als tweede element het Oudnederlandse -heem.
Het is een typisch Frans plattelandsdorpje, rustiek maar nauwelijks bezienswaardig. De natuurstenen Sint-Pieterskerk dateert uit de 18e eeuw, maar werd aan het begin van de 20e eeuw van binnen en buiten neogotisch aangekleed.
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).