Dit artikel gaat in op het onderwerp Calcium-40, dat de laatste tijd grote belangstelling en controverse heeft gegenereerd. Calcium-40 is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van experts, academici en het grote publiek, vanwege de relevantie en impact ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Door middel van gedetailleerde analyse zullen de implicaties, uitdagingen en mogelijke oplossingen met betrekking tot Calcium-40 worden onderzocht, met als doel een compleet en evenwichtig perspectief op dit onderwerp te bieden. Daarnaast zullen verschillende standpunten en discussies die rond Calcium-40 zijn ontstaan, worden gepresenteerd, om de lezer een brede en verrijkende visie op dit onderwerp te bieden.
Calcium-40 | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Calcium-40 op de isotopenkaart
| ||||
Algemeen | ||||
Element | calcium (Ca) | |||
Nuclide | 40Ca | |||
Aantal protonen | 20 | |||
Aantal neutronen | 20 | |||
Nuclidische gegevens | ||||
Nuclidenmassa | 39,962590983 u | |||
Spin | 0+ | |||
Bindingsenergie | 8,551301 MeV | |||
Massaoverschot | −34,846275 MeV | |||
Isotopen van calcium | ||||
|
Calcium-40 of 40Ca is een stabiele isotoop van calcium, een aardalkalimetaal. Het is een van de vijf stabiele isotopen van het element, naast calcium-42, calcium-43, calcium-44 en calcium-46. Van de radio-isotoop calcium-41 komen op Aarde sporen voor. De abundantie van calcium-40 op Aarde bedraagt 96,941%. Van de vijf stabiele isotopen heeft calcium-40 de laagste bindingsenergie per nucleon.
Calcium-40 ontstaat onder meer bij het radioactief verval van kalium-40, scandium-40 en titanium-41. De isotoop wordt ervan verdacht via dubbel bètaverval te vervallen tot de stabiele isotoop argon-40, maar het is nog nooit waargenomen wegens de extreem grote halveringstijd (5,9 × 1021 jaar).