Carprofen

Vandaag willen we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Carprofen. Welke benadering we er ook voor geven, var1 heeft altijd interesse en nieuwsgierigheid in de mensheid gewekt. Of het nu gaat om een ​​studieonderwerp, als historisch figuur of als inspiratiebron voor creativiteit, Carprofen heeft op onvoorstelbare manieren zijn stempel op de wereld gedrukt. Door de geschiedenis heen is het onderwerp van debat, analyse en bewondering geweest, en wordt het in verschillende contexten als een referentiepunt beschouwd. In dit artikel zullen we verschillende facetten van Carprofen onderzoeken, in een poging licht te werpen op het belang en de impact ervan op verschillende aspecten van het menselijk leven.

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Carprofen
Structuurformule en molecuulmodel
Carprofen
Carprofen
Algemeen
Molecuul­formule C15H12ClNO2
IUPAC-naam (RS)-2-(6-Chloor-9H-carbazol-2-yl)propaanzuur
Molmassa 273,714 g/mol
SMILES
O=C(O)C(c3ccc2c1cc(Cl)ccc1nc2c3)C
CAS-nummer 53716-49-7
PubChem 2581P
Wikidata Q905755
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde


Carprofen (onder diverse namen in de handel gebracht, onder andere: Rimadyl, Imadyl, Novox, Imafen, Rovera)[1] is een niet-steroïde ontstekingsremmer die in de diergeneeskunde gebruikt wordt als ondersteunend medicijn bij diverse ziekten. Het wordt als dagelijks medicijn toegepast ter bestrijding van pijn en ontstekingen ten gevolge van artritis bij geriatrische honden, gewrichtspijn, artrose, heupdysplasie en andere vormen van gewrichtsbeschadigingen.

Carprofen wordt ook toegepast om kortdurende pijn te bestrijden. Hierbij valt te denken aan pijn bij ontstekingen of operaties als castratie en sterilisatie). Carprofen werkt ontstekingsremmend via blokkade van COX-2 en andere bij de synthese van ontstekingsgerelateerde prostaglandines betrokken enzymen. De werking is vrij specifiek, de COX-1-activiteit wordt niet aangetast.

Gebruik bij mensen

Carprofen is vanaf 1988 bijna 10 jaar ook bij mensen voorgeschreven. De toepassingen waren vergelijkbaar met die voor de dieren: bestrijding van gewrichtspijn en ontstekingsremmer. Bijwerkingen van het middel waren meestal niet sterk en bestonden doorgaans uit misselijkheid, maag-darmklachten en diarree. Op commerciële gronden heeft de fabrikant, Pfizer, het middel uit de markt genomen.[2]