Tegenwoordig is Chalinolobus morio zeer relevant geworden op het gebied van _var2. Het belang ervan is de grenzen overstegen en heeft de aandacht getrokken van deskundigen op dit gebied, maar ook van het grote publiek. Chalinolobus morio is het onderwerp geweest van talloze studies en onderzoeken die de impact ervan op _var3 en de invloed ervan op _var4 proberen te begrijpen. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Chalinolobus morio, van de oorsprong en evolutie ervan tot de implicaties ervan in de huidige samenleving. Daarnaast zullen we de relevantie ervan in de _var5-context en de toekomstige projectie ervan analyseren.
Chalinolobus morio IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2019) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Chalinolobus morio (J.E. Gray, 1841) | |||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||
Chalinolobus morio op ![]() | |||||||||||||
|
Chalinolobus morio is een vleermuis uit het geslacht Chalinolobus die voorkomt in Midden en Zuid-Australië. De verspreiding loopt langs de kust en in het binnenland van Zuidwest-West-Australië tot de omgeving van Townsville in Queensland en in het binnenland in nog twee populaties: de Pilbara van West-Australië en langs de grens van het Noordelijk Territorium en Zuid-Australië.
De vacht is bruin (sommige populaties uit het binnenland hebben een lichtere vacht). Het dier heeft korte, ronde oren en een brede bek. De staartlengte bedraagt 39 tot 49 mm, de voorarmlengte 35 tot 39 mm, de oorlengte 9 tot 10 mm en het gewicht 5,5 tot 10,3 g. Hij slaapt in boomholtes, gebouwen en af en toe grotten. Het dier eet vliegende insecten. In oktober of november worden een of twee jongen geboren.