Cima Coppi

Het onderwerp Cima Coppi is ongetwijfeld een van de meest relevante van vandaag. Dit is een onderwerp dat een grote impact heeft gehad op de samenleving en op verschillende terreinen tot een breed debat heeft geleid. Cima Coppi heeft de belangstelling gewekt van experts, academici, politici en gewone burgers, die de implicaties ervan proberen te begrijpen en grondig te analyseren. In dit artikel zullen we de verschillende perspectieven en meningen over Cima Coppi onderzoeken, evenals de impact ervan op verschillende sectoren. Vanaf het begin tot aan de toekomstige projectie vertegenwoordigt Cima Coppi een onderwerp van groot belang dat het verdient om op een gedetailleerde en kritische manier te worden behandeld.

De Cima Coppi is een wielerterm die wordt gebruikt in de Ronde van Italië om het hoogste punt van de Giro (ook wel het 'dak van de ronde' genoemd) aan te geven. Ze is vernoemd naar de bekende Italiaanse wielrenner Fausto Coppi. De Cima Coppi wordt sinds 1965, vijf jaar na Coppi's dood, uitgereikt.

De Pordoipas is sinds 1965 het vaakst de Cima Coppi geweest: voor het eerst in 1966 en voor het laatst in 2022. Andere beklimmingen die als het dak van de Giro hebben gefungeerd zijn onder meer de Stelviopas en de Gaviapas. Soms komt het voor dat de Cima Coppi buiten Italië ligt. Voorbeelden hiervan zijn de Colle d'Agnello (Frankrijk) en de hoogtes van de Großglockner Hochalpenstraße (Oostenrijk).

Aan de renner die het hoogste punt als eerste bereikt, wordt een speciale prijs en een flinke bonus toegekend.

Overzicht

Jaar	Cima Coppi	Hoogte	Eerste boven
1965	Stelviopas	1906 m[1]	Graziano Battistini
1966	Pordoipas	2239 m	Franco Bitossi
1967	Tre Cime di Lavaredo	2320 m	Felice Gimondi
1968	Tre Cime di Lavaredo	2320 m	Eddy Merckx
1969	Sellapas	2214 m	Claudio Michelotto
1970	Pordoipas	2239 m	Luciano Armani
1971	Großglockner ()	2506 m	Franco Vianelli
1972	Stelviopas	2758 m	José Manuel Fuente
1973	Giaupas	2236 m	José Manuel Fuente
1974	Tre Cime di Lavaredo	2320 m	José Manuel Fuente
1975	Stelviopas	2758 m	Francisco Galdos
1976	Sellapas	2214 m	Andrés Gandarias
1977	Valparolapas	2294 m	Faustino Fernandez Ovies
1978	Vallespas	2033 m	Gianbattista Baronchelli
1979	Pordoipas	2239 m	Leonardo Natale
1980	Stelviopas	2758 m	Jean-René Bernaudeau
1981	Tre Cime di Lavaredo	2320 m	Beat Breu
1982	Col d'Izoard ()	2361 m	Lucien Van Impe
1983	Pordoipas	2239 m	Marino Lejarreta
1984	Pordoipas	2239 m	Laurent Fignon
1985	Simplonpas ()	2005 m	Reynel Montoya
1986	Pordoipas	2239 m	Pedro Muñoz
1987	Pordoipas	2239 m	Jean-Claude Bagot
1988	Stelviopas	2758 m	geannuleerd
1989	Gaviapas	2621 m	geannuleerd
1990	Pordoipas (2x)	2239 m	Maurizio Vandelli Charly Mottet
1991	Pordoipas (2x)	2239 m	Franco Vona Franco Chioccioli
1992	Pordoipas	2239 m	Claudio Chiappucci
1993	Pordoipas	2239 m	Miguel Indurain
1994	Stelviopas	2758 m	Franco Vona
1995	Agnelpas ()	2744 m	geannuleerd
1996	Gaviapas	2621 m	Hernán Buenahora
1997	Pordoipas	2239 m	Chepe González
1998	Sellapas	2214 m	Marco Pantani
1999	Gaviapas	2621 m	Chepe González
2000	Agnelpas ()	2744 m	Chepe González
2001	Faunierapas	2511 m	geannuleerd
2002	Pordoipas	2239 m	Julio Alberto Pérez
2003	Esischiepas	2366 m	Freddy González
2004	Gaviapas	2621 m	Vladimir Miholjević
2005	Stelviopas	2758 m	José Rujano
2006	Gaviapas	2621 m	Juan Manuel Gárate
2007	Agnelpas ()	2744 m	Yoann Le Boulanger
2008	Gaviapas	2621 m	Julio Alberto Pérez
2009	Colle di Sestriere	2035 m	Stefano Garzelli
2010	Gaviapas	2618 m	Johann Tschopp
2011	Giaupas	2236 m	Stefano Garzelli
2012	Stelviopas	2758 m	Thomas De Gendt
2013	Tre Cime di Lavaredo	2304 m	Vincenzo Nibali
2014	Stelviopas	2758 m	Dario Cataldo
2015	Colle delle Finestre	2178 m	Mikel Landa
2016	Agnelpas ()	2744 m	Michele Scarponi
2017	Stelviopas	2758 m	Mikel Landa
2018	Colle delle Finestre	2178 m	Christopher Froome
2019	Manghenpas[2]	2047 m	Fausto Masnada[3]
2020	Stelviopas	2758 m	Rohan Dennis
2021	Giaupas[4]	2236 m	Egan Bernal
2022	Pordoipas	2239 m	Alessandro Covi
2023	Drei Zinnen	2304 m	Santiago Buitrago
2024	Sellapas[5]	2.244m	Giulio Pellizzari

Zie ook

• Souvenir Henri Desgrange

Referenties

1. ↑ Wegens sneeuwval klom men in 1965 slechts tot 1906 meter hoogte.
2. ↑ Wegens lawinegevaar werd besloten dat de hoogste berg in 2019, de Gaviapas in de zestiende etappe, niet beklommen kon worden. In plaats van de winnaar op de slotklim in de dertiende etappe naar Lago Serrù bij de Colle del Nivolet, waar de renners naar een hoogte van 2247 meter klommen, achteraf met de eretitel te belonen, besloot de organisatie van de Ronde van Italië om de Manghenpas in de twintigste etappe als Cima Coppi aan te wijzen.
3. ↑ https://www.wielerflits.nl/nieuws/giro-2019-fausto-masnada-wint-de-cima-coppi. Gearchiveerd op 3 oktober 2022.
4. ↑ Aanvankelijk stond de Pordoipas in de zestiende etappe gepland als het hoogste punt van deze editie, maar wegens winterse weersomstandigheden werd deze beklimming geschrapt. De Giaupas, die in diezelfde etappe wel werd aangedaan, werd de vervangende Cima Coppi.
5. ↑ Aanvankelijk stond de Stelviopas in de zestiende etappe gepland als het hoogste punt van deze editie, maar wegens winterse weersomstandigheden werd deze beklimming geschrapt. Vervolgens zou de klim naar Mottolino de hoogste klim zijn, maar die was op dat moment al verreden. Daarom werd de Sellapas de vervangende Cima Coppi.