Denijs Dille
In de wereld van vandaag is Denijs Dille een onderwerp van algemeen belang geworden dat verschillende gebieden van het dagelijks leven bestrijkt. Met de vooruitgang van de technologie en sociaal-culturele veranderingen heeft Denijs Dille zichzelf gepositioneerd als een sleutelelement in de manier waarop we omgaan met de omgeving, ons verhouden tot anderen en de uitdagingen van de 21e eeuw aanpakken. Van var1-beïnvloeders tot trends die de toon zetten op uiteenlopende gebieden als de gezondheidszorg, het onderwijs, de politiek en de economie: dit fenomeen heeft een aanzienlijke impact op de hedendaagse samenleving. In dit artikel zullen we in detail de fundamentele rol onderzoeken die Denijs Dille vandaag de dag speelt, de implicaties ervan analyseren en de relevantie ervan in de toekomst projecteren.
| Denijs Dille | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Priester van de Rooms-Katholieke Kerk | ||||
| ||||
| Geboren | 21 februari 1904 | |||
| Plaats | Aarschot | |||
| Overleden | 1 april 2005 | |||
| Plaats | Duffel | |||
| Wijdingen | ||||
| Priester | Mechelen, 1928 | |||
| ||||
Denijs Dille (Aarschot, 21 februari 1904[1] – Duffel, 1 april 2005[2]) was een Vlaams priester en kenner van Béla Bartók.
Dille studeerde theologie en filosofie aan het seminarie in Mechelen en was vervolgens van 1936 tot 1961 leraar Frans aan de Antwerpse Pius X Normaalschool.[3]
In 1961 ging hij in Hongarije wonen en richtte hij in Boedapest het Bartók Archívum (Bartók-archief) op, hier bleef hij tot 1971 aan verbonden als directeur. Hij heeft de componist vanaf 1937 tot zijn dood in 1945 persoonlijk gekend. Hij schreef ruim 300 artikelen en 20 boeken over de componist.[4] Voor wat betreft zijn muziekkennis, dat kreeg hij via privéstudie, maar was grotendeels autodidact. Een aantal werken: De hedendaagsche meesters der muziek (1936), Inleiding tot het vormbegrip bij Debussy (1939) en Béla Bartók (een overzicht van diens werken, 1947).[5]
Dille stierf op 101-jarige leeftijd in het Hof van Arenberg te Duffel.[2]
Naar hem is het Fonds Denijs Dille vernoemd.[4]
- ↑ Denijs Dille, Vöröshadsereg u.23, H-2000 Szentendre (Hongarije). Joos Florquin, Ten huize van... 13, uitgeverij Orion, 1977
- ↑ a b Denijs Dille. 1904-2005., De Standaard, 2 april 2005
- ↑ Guy Posson, Debat - Denijs Dille,[dode link] De Standaard, 22 oktober 2007
- ↑ a b Fonds Denijs Dille, Koninklijke Bibliotheek van België
- ↑ Geïllustreerd muzieklexicon, onder redactie van Mr. G. Keller en Philip Kruseman, medewerking van Sem Dresden, Wouter Hutschenruijter, Willem Landré, Alexander Voormolen en Henri Zagwijn; uitgegeven in 1932/1949 bij J. Philips Kruseman, Den Haag; aanvulling blz. 96.