In het artikel van vandaag gaan we dieper in op het onderwerp Georg Heinrich Quellhorst, een onderwerp dat de afgelopen jaren grote belangstelling heeft gewekt. Georg Heinrich Quellhorst is een studiegebied dat de aandacht heeft getrokken van zowel academici, experts als enthousiastelingen, en heeft geleid tot debat en onderzoek op verschillende gebieden. Van de impact ervan op de samenleving tot de implicaties ervan in het dagelijks leven: Georg Heinrich Quellhorst is een relevant en voortdurend evoluerend onderwerp gebleken. In dit artikel zullen we verschillende aspecten en perspectieven van Georg Heinrich Quellhorst verkennen, om licht te werpen op dit fascinerende onderwerp en een completer beeld te geven van het belang ervan in de wereld van vandaag.
Georg Heinrich Quellhorst (Duitsland?, ca. 1769-1771 - Oldenzaal, 10 februari 1836) was een orgelbouwer van Duitse afkomst die in de 19e eeuw in Nederland werkzaam was.
Georg Heinrich Quellhorst plaatste rond 1807 in Nederland zijn eerste orgel in de hervormde Sint-Lambertuskerk in Heemse (Hardenberg). Het was een geschenk van de dichteres Clara Feyoena van Sytzama, kort voor haar overlijden.
In 1810 vestigde Quellhorst zich in Oldenzaal.[1][2] Hij kreeg rond 1813 de opdracht om voor de Sint-Plechelmusbasiliek in Oldenzaal een orgel te bouwen. Het kwam in 1815 gereed. In 1893 werd het verkocht aan de Gereformeerde Kerk voor de in 1891 gebouwde Westerkerk te Utrecht; in 1966 werd deze kerk met orgel verkocht aan de Gereformeerde Gemeente van Utrecht.[3]
In 1821 bouwde Quellhorst samen met zijn stiefzoon Carl Friedrich August Naber het orgel voor de Nicolaaskerk te Wijhe.[4] Het orgel van de Dorpskerk in Twello, gebouwd door de Utrechtse orgelmaker Abraham Meere (1761-1841), werd door Quellhorst drie jaar na de bouw, in 1822, uitgebreid met een tweede klavier en een onderpositief van zes registers.[5]
Quellhorst overleed op 10 februari 1836 in Oldenzaal..[6]
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties