Grijskraagvijgvogel

In de wereld van vandaag is Grijskraagvijgvogel steeds belangrijker geworden. Sinds zijn opkomst heeft Grijskraagvijgvogel de aandacht getrokken van mensen van alle leeftijden en plaatsen, waardoor het een onderwerp van wijdverspreide belangstelling is geworden. Of het nu vanwege zijn impact op de samenleving, zijn relevantie op wetenschappelijk gebied, zijn invloed op de populaire cultuur of zijn betekenis in de geschiedenis is, Grijskraagvijgvogel heeft een onuitwisbare stempel op de mensheid gedrukt. In dit artikel zullen we de betekenis en het belang van Grijskraagvijgvogel verder onderzoeken, waarbij we de evolutie ervan in de loop van de tijd en de rol ervan in de wereld van vandaag analyseren.

Grijskraagvijgvogel
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Volwassen grijskraagvijgvogel (Sphecotheres vieilloti) Samsonvale Cemetery, Queensland.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Oriolidae (Wielewalen en vijgvogels)
Geslacht:Sphecotheres (Vijgvogels)
Soort
Sphecotheres vieilloti
Vigors & Horsfield, 1827
Vrouwtje (in Queensland)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Grijskraagvijgvogel op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De grijskraagvijgvogel (Sphecotheres vieilloti) is een middelgrote, opvallende vogel die voorkomt in Australië, Nieuw-Guinea en de Kei-eilanden. Tot in de jaren 1990 werd deze vogel groene vijgvogel (Sphecotheres viridis) genoemd, en werden de soorten die op Wetar en Timor voorkwamen niet als aparte soorten beschouwd.

Ondersoort S. v. salvadorii uit Nieuw-Guinea, afbeelding gemaakt door Keulemans in 1877.

Kenmerken

De vogel is 27,5 tot 29,5 cm lang. Het volwassen mannetje heeft een zwarte kruin en zwarte wangen met rond het oog een roodgekleurde, naakte huid. Van boven is het mannetje olijfgroen, met een brede, grijze kraag die rondom loopt over de borst en de rug. De staart heeft lichte buitenste pennen. De ondersoort S. v. flaviventris heeft deze kraag niet, maar is geel op de borst. Het vrouwtje ziet er anders uit. Zij is ook olijfgroen of bruin van boven en verder bruin gespikkeld. De borst en buik is licht, met bruine strepen.

Leefwijze

De vogel foerageert op bessen en vruchten en kan daarbij allerlei acrobatische toeren tussen het gebladerte uithalen om de bessen te pakken te krijgen.[2]

Verspreiding en leefgebied

Het leefgebied van vijgvogels is zeer gevarieerd. Het is een bosvogel die in regenwoud voorkomt, maar ook in allerlei andere bostypen zoals moerasbos, aangeplant bos, vegetaties langs waterlopen, mangrove, geboomte rond agrarische ondernemingen, in tuinen parken of in bomen langs de straten.[2]

Er worden vijf ondersoorten onderscheiden, waarvan alleen al binnen Australië drie.[3]

  • S. v. salvadorii (het zuidoosten van Nieuw Guinea)
  • S. v. cucullatus (Kei-eilanden)
  • S. v. ashbyi (Noord-Australië)
  • S. v. flaviventris (Noordoost Australië en eilanden in de Torres Straat)
  • S. v. vieilloti (Oost-Australië)

Status

In Australië is het een algemene vogel. Op de eilanden rondom Australië is het een schaarse vogel. De grootte van de populaties zijn niet gekwantificeerd, maar zijn waarschijnlijk stabiel. Om deze reden staat deze vijgvogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]