Tegenwoordig is Hi-NRG een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van veel mensen over de hele wereld. Of het nu gaat om de impact ervan op het dagelijks leven, de historische relevantie ervan of de invloed ervan op verschillende sectoren, Hi-NRG heeft vandaag de dag aanzienlijk belang verworven. Vanaf het begin tot aan de evolutie ervan in de loop van de tijd is Hi-NRG het onderwerp geweest van studie, debat en reflectie door zowel experts als fans. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Hi-NRG, waarbij we het belang, de implicaties en de relevantie ervan in de hedendaagse samenleving analyseren.
Hi-NRG | ||||
---|---|---|---|---|
Stilistische oorsprong | disco eurodisco synthpop | |||
Culturele oorsprong | ![]() | |||
Vaak toegepaste instrumenten |
zang, synthesizer, drumcomputer | |||
Populariteit | late jaren 70 en jaren 80 | |||
Afgeleide varianten | house techno eurodance | |||
Fusiongenres | ||||
eurobeat | ||||
|
Hi-NRG is een elektronische verderzetting van de discomuziek die populair was eind jaren 70 en in de jaren 80. Kenmerkend voor het genre is het snelle tempo van 130 tot 140 BPM, een baslijn bestaande uit octaafintervallen en het gebruik van staccato ritmische elementen zoals cowbells. Het genre was vooral populair in de homoscene van landen zoals de VS, het Verenigd Koninkrijk, Japan en Mexico. Later heeft het invloed gehad op de house, techno en eurodance.
Het elektronische discogeluid van Giorgio Moroder, dat onder meer te horen is op I Feel Love van Donna Summer, kan als voorloper van de Hi-NRG worden beschouwd. Maar de echte pioniers van het genre waren Patrick Cowley uit San Francisco en Bobby Orlando uit New York. In Europa werd het genre vertegenwoordigd door producers zoals Ian Levine en Stock, Aitken & Waterman.
Hi-NRG is sterk verwant aan italodisco, maar toch zijn er enkele verschillen. Italo is vrolijker, spacyer, met slecht Engels ingezongen en heeft doorgaans een trager tempo dan Hi-NRG.[1]
In Europa en de VS maakte het genre in de late jaren 80 plaats voor modernere dancestijlen, terwijl in Japan de eurobeat het overnam.
Enkel in Mexico kent de Hi-NRG nog een cultstatus dankzij dj's zoals Patrick Miller en Polymarchs.[2]