In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Hyperon, waarbij we de oorsprong, de impact ervan op de samenleving en de relevantie ervan vandaag onderzoeken. Hyperon is al tientallen jaren het onderwerp van belangstelling en studie, en heeft zich in de loop van de tijd op verschillende manieren ontwikkeld, waardoor zowel de cultuur als de technologische ontwikkeling zijn beïnvloed. Door middel van deze uitgebreide analyse zullen we proberen het belang van Hyperon op verschillende gebieden te begrijpen, van entertainment tot wetenschap, politiek en economie. Het is ons doel om een compleet en gedetailleerd beeld van dit fenomeen te geven, door relevante informatie en diepgaande analyses te bieden om de kennis van de lezer over Hyperon te verrijken.
Een hyperon is in de deeltjesfysica een baryon dat minstens één strange-quark bevat.[1] Door de aanwezigheid van een strange-quark onderscheidt men hyperons van de andere baryons, die de naam nucleonen (oftwel kerndeeltjes) dragen.
In de jaren 1950 werden de eerste hyperonen ontdekt. Het meeste onderzoek naar hyperonen gebeurde in Fermilab in Batavia (Illinois) met behulp van deeltjesversnellers.[2]
Elk type hyperon is opgebouwd uit exact drie quarks, waarvan er één of meerdere strange quarks zijn. Aangezien hyperonen behoren tot de hadronen, worden hun quarks samengehouden door de sterke kernkracht.[2]
Deeltje | Symbool | Elementaire deeltjes | Rustmassa (MeV/c2) |
Isospin, I |
Spin | Q (e) |
S | Gemiddelde levensduur (s) |
Vervalt vaak naar |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lambda | Λ0 | up/down/strange | 1115,683(6) | 0 | 1/2 | 0 | −1 | 2,60·10-10 | π- + p of
π0 + n |
Lambda resonantie | Λ(1405) | up/down/strange | 1405,1 | 0 | 1/2 | 0 | −1 | Σ + π | |
Lambda resonantie | Λ(1520) | up/down/strange | 1519(1) | 0 | 3/2 | 0 | −1 | N + K of
Σ + π of Λ + 2π | |
Sigma | Σ+ | up/up/strange | 1189,37(7) | 1 | 1/2 | +1 | −1 | (8,018 ±0,026)·10-11 | p+ + π0 of
n0 + π+ |
Sigma | Σ0 | up/down/strange | 1192,642(24) | 1 | 1/2 | 0 | −1 | (7,4 ±0,7)·10-20 | Λ0 + γ |
Sigma | Σ- | down/down/strange | 1197,449(30) | 1 | 1/2 | −1 | −1 | (1,479 ±0,011)·10-10 | n0 + π+ |
Sigma resonantie | Σ*+(1385) | up/up/strange | 1382,8(4) | 1 | 3/2 | +1 | −1 | Λ + π
Σ + π | |
Sigma resonantie | Σ*0(1385) | up/down/strange | 1383,7±1,0 | 1 | 3/2 | 0 | −1 | Λ + π of
Σ + π | |
Sigma resonantie | Σ*-(1385) | down/down/strange | 1387,2(5) | 1 | 3/2 | −1 | −1 | Λ + π of
Σ + π | |
Xi | Ξ0 | up/strange/strange | 1314,86(20) | 1/2 | 1/2 | 0 | −2 | (2,90 ±0,09)·10-10 | Λ0 + π0 |
Xi | Ξ- | down/strange/strange | 1321,71(7) | 1/2 | 1/2 | −1 | −2 | (1639 ±0,015)·10-10 | Λ0 + π- |
Xi resonantie | Ξ*0(1530) | up/strange/strange | 1531,80(32) | 1/2 | 3/2 | 0 | −2 | Ξ + π | |
Xi resonantie | Ξ*-(1530) | down/strange/strange | 1535,0(6) | 1/2 | 3/2 | −1 | −2 | Ξ + π | |
Omega | Ω- | strange/strange/strange | 1672,45(29) | 0 | 3/2 | −1 | −3 | (8,21 ±0,011)·10-11 | Λ0 + K- of
Ξ0 + π- of Ξ- + π0 |
Dankzij de sterke kernkracht kunnen hyperonen geproduceerd worden in een uiterst korte fractie van een seconde, namelijk de tijd die nodig is om met de lichtsnelheid de diameter van een elementair deeltje af te leggen. Hun verval daarentegen (dat gebeurt door middel van de zwakke kernkracht) duurt miljarden malen langer.
Vanwege dit rare gedrag werden hyperonen, samen met nog andere deeltjes benoemd als vreemde deeltjes.[1]