In dit artikel zullen we Jan Schoenaker vanuit verschillende perspectieven onderzoeken, waarbij we ons verdiepen in de oorsprong, impact en relevantie ervan in de huidige samenleving. Sinds zijn opkomst heeft Jan Schoenaker de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld, wat heeft geleid tot debat, interesse en een breed scala aan emoties. Door middel van een uitgebreide analyse zullen we ons verdiepen in de nuances en complexiteiten die Jan Schoenaker omringen, in een poging het historische belang ervan, de invloed ervan op het heden en de projectie ervan in de toekomst te begrijpen. Het maakt niet uit of u een expert op dit gebied bent of gewoon nieuwsgierig bent naar meer informatie: dit artikel is bedoeld om een compleet en verrijkend inzicht te geven in Jan Schoenaker.
Jan Schoenaker | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Jan Schoenaker
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | Johannes Antonius Cornelis Schoenaker | |||
Geboren | Roosendaal en Nispen, 3 april 1923 | |||
Overleden | Almere, 27 oktober 2017 | |||
Geboorteland | ![]() | |||
Beroep(en) | glazenier | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Jaren actief | 1938 – 2017 | |||
RKD-profiel | ||||
|
Johannes Antonius Cornelis (Jan) Schoenaker (Roosendaal, 3 april 1923 – Almere, 27 oktober 2017) was een Nederlands beeldend kunstenaar die vooral bekend werd als glazenier.[1] Hij realiseerde kerkramen en monumentale kunst in binnen- en buitenland.
Schoenaker groeide vanaf 1925 op in Oldenzaal, waar zijn vader werkte als ambtenaar bij de douane. Na het behalen van zijn HBS-B-diploma studeerde hij vrij en monumentaal schilderen in Arnhem aan de Academie Kunstoefening. Hij kreeg daar les van onder anderen J.H.E. Schilling en Henk van de Burgt.
Na de Tweede Wereldoorlog sloot hij zich aan bij De Nieuwe Groep, een vernieuwende kunstenaarsgroep waarvan onder andere Ben Akkerman, Jan Broeze, Folkert Haanstra sr., Folkert Haanstra jr., Johan Haanstra en Riemko Holtrop de oprichters waren.
Hij nam deel aan een aantal tentoonstellingen van deze groep maar vertrok in 1947 met een Franse studiebeurs naar Parijs voor een vervolgopleiding aan de École supérieure des beaux-arts. Hier bestudeerde hij de techniek van het frescoschilderen. Ook volgde hij lessen in modeltekenen aan de Académie de la Grande Chaumière.
Schoenaker werkte aanvankelijk vooral als glazenier en maakte ook frescos en mozaïeken. Nadat in de jaren 60 het aantal opdrachten voor kerkramen sterk afnam, legde hij zich toe op het maken van portretten en werkte van 1968 tot 1984 hij als tekenleraar aan het Thijcollege in Oldenzaal.
In zijn werk beeldde hij veelal Bijbelse en mythologische voorstellingen uit. Zijn stijl wordt omschreven als 'gematigd expressionistisch'. Glazeniers waar hij verwantschap mee voelde en die hij bewonderde zijn Charles Eyck, Joep Nicolas en Henri Jonas van de Limburgse School.
Behalve in en rondom Oldenzaal in Twente realiseerde hij opdrachten in Duitsland, Frankrijk, Spanje en Canada. In de jaren 80 werkte hij gedurende drie jaar aan vierentwintig ramen in gebrandschilderd glas voor de Sint-Elisabeth van Hongarijekerk in Hamilton (Ontario).
Het oeuvre van Schoenaker bestaat naast de glas-in-loodramen, de fresco's en betonreliëfs uit houtsnijwerk, (pen)tekeningen, linosnedes, etsen, aquarellen, zeefdrukken, olieverfschilderijen en wandkleden. In 2007 verscheen een monografie die de veelzijdigheid van zijn werk belichtte en in 2011 verscheen een bundel met de kerstkaarten die hij de voorafgaande vijfendertig jaar ieder jaar ontworpen had.
Een incompleet overzicht van zijn opdrachten:
Bronnen
Referenties