In dit artikel zullen we het onderwerp Koffiecichorei vanuit verschillende perspectieven onderzoeken, met als doel de lezer een alomvattende en verrijkende visie op dit onderwerp te bieden. We zullen de historische context ervan analyseren, de implicaties ervan in de huidige samenleving, de relevantie ervan op verschillende gebieden en de impact ervan op het dagelijks leven. Door middel van een gedetailleerde en uitputtende analyse zullen we proberen een diepgaande en volledige kijk op Koffiecichorei te bieden, om een bredere en meer solide kennis te bevorderen die ons in staat stelt het belang ervan en de invloed ervan op onze omgeving te begrijpen.
Koffiecichorei | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
variëteit | |||||||||||||||||||||||||
Cichorium intybus var. sativum | |||||||||||||||||||||||||
|
Koffiecichorei (Cichorium intybus var. sativum) is een variëteit van de wilde cichorei die voor de productie van cichorei en inuline geteeld wordt. Andere cultivars van een andere variëteit van dezelfde soort (Cichorium intybus var. foliosum) worden gebruikt voor de productie van witlof, groenlof en roodlof.
Sinds de 19e eeuw wordt van de gemalen en gebrande wortels van cichorei een cafeïnevrije drank gemaakt waarvan de ietwat bittere smaak lijkt op die van koffie. In de Franse tijd, rond 1800, was deze cichoreikoffie of peekoffie in België en Nederland populair geworden.[1] Cichorei werd veel in de Friese Wouden geteeld en gedroogd, vooral in de gemeente Dantumadeel.[2] In oorlogs- en crisisjaren, zoals 1940-1945, werd deze surrogaatkoffie bij gebrek aan echte koffie op grote schaal gedronken, waarbij echter de opwekkende werking van de cafeïne ontbrak. Ook werd vaak een beetje 'peekoffie', kortweg peen, aan echte koffie toegevoegd als smaakversterker.
Sinds 1992 wordt in Nederland cichorei geteeld voor de productie van fructosestropen en inuline. Hiervoor zijn verschillende rassen geselecteerd, die een betere wortelvorm, een hogere wortelproductie en een hoger gehalte aan inuline hebben dan de oorspronkelijke wilde cichorei. Vanaf 2006 wordt in Nederland alleen nog voor de inulineproductie geteeld, omdat de productie van fructose niet langer lonend is.