In dit artikel zullen we het onderwerp Kypoetsje vanuit verschillende perspectieven en benaderingen onderzoeken. Kypoetsje is een relevant en actueel onderwerp dat een breed scala aan doelgroepen aanspreekt. Op deze pagina's zullen we de verschillende facetten van Kypoetsje analyseren, waarbij we het belang, de implicaties en mogelijke oplossingen onderzoeken. Vanuit een multidisciplinaire aanpak zullen we Kypoetsje vanuit verschillende invalshoeken benaderen om een alomvattende en complete visie op dit onderwerp te bieden. Ongeacht uw interessegebied of beroep, we zijn er zeker van dat u in de volgende regels waardevolle informatie en unieke perspectieven op Kypoetsje zult vinden. Welkom op deze reis van verkenning en ontdekking!
Plaats in Oekraïne ![]() | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Oblast | ![]() | ||
Coördinaten | 48° 26′ NB, 38° 45′ OL | ||
Algemeen | |||
Inwoners (2013) |
7500 | ||
|
Kypoetsje (Oekraïens: Кипуче) is een stad in het oosten van Oekraïne met ongeveer 7500 inwoners (2013). In 1991 bedroeg het aantal nog 11.400 inwoners. De stad heette van 1938 tot 2016 Artemivsk, van 1923 tot 1938 Artema en van 1910 tot 1923 Katerinovka.
De plaats ligt in het westen van de Oblast Loehansk, in de gemeente Altsjevsk van het Rajon Altsjevsk, ongeveer 6 kilometer ten westen van de plaats Perevalsk en 42 kilometer ten zuidwesten van de stad Loehansk. De rivier "Bila" stroomt langs Kypoetsje.
Kypoetsje werd in 1910 gesticht als vestiging bij een spoorwegstation, het kreeg de naam Katerinovka. In 1923 werd de naam ter ere van de revolutionair Artjom in Artema veranderd. In 1938 kreeg de plaats de status van een nederzetting met stedelijk karakter en werd de naam Artemivsk, in 1962 kreeg het de stadsstatus.
Belangrijkste bedrijfstak is de winning van steenkool.
Sinds de zomer van 2014 staat de stad onder controle van de Volksrepubliek Loegansk.
De plaats ligt op een hoogte van 200-300 meter boven zeeniveau en heeft een gematigd continentaal klimaat, code Dfb volgens de klimaatclassificatie van Köppen. Behalve steenkoolvoorraden zijn er ook zandafzettingen, die worden afgegraven voor gebruik in de bouw. In verband met de lange geschiedenis van steenkoolwinning (sinds 1913) bevinden zich in het landschap een aantal afvalbergen.
In de stad zijn een aantal monumenten te vinden.[1]