In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Le notti bianche en zijn vele aspecten verkennen, van de oorsprong tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving. Door de geschiedenis heen heeft Le notti bianche een cruciale rol gespeeld op verschillende gebieden, waarbij het de cultuur, de politiek, de wetenschap en het dagelijks leven van mensen heeft beïnvloed. We zullen ons verdiepen in de oorsprong ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren en de relevantie ervan in de hedendaagse wereld onderzoeken. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven en meningen over Le notti bianche onderzoeken, evenals de ethische en morele implicaties ervan vandaag de dag. Maak je klaar om jezelf onder te dompelen in een spannende reis door Le notti bianche en alle nuances en betekenissen ervan te ontdekken!
Le notti bianche Witte nachten | ||||
---|---|---|---|---|
Regie | Luchino Visconti | |||
Producent | Franco Cristaldi | |||
Scenario | Suso Cecchi D'Amico Luchino Visconti Fjodor Dostojevski (novelle) | |||
Hoofdrollen | Maria Schell Marcello Mastroianni Jean Marais | |||
Muziek | Nino Rota | |||
Montage | Mario Serandrei | |||
Cinematografie | Giuseppe Rotunno | |||
Première | 6 september 1957 | |||
Genre | Drama | |||
Speelduur | 97 minuten | |||
Taal | Italiaans | |||
Land | ![]() ![]() | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Le notti bianche is een Italiaans-Franse dramafilm uit 1957 onder regie van Luchino Visconti. Het scenario is gebaseerd op de gelijknamige novelle uit 1848 van de Russische auteur Fjodor Dostojevski. In Nederland en Vlaanderen werd de film destijds uitgebracht onder de titel Witte nachten.[1]
Deze eigentijdse bewerking van Dostojevski's Witte Nachten kreeg een mysterieuze, meer verstandelijke dan romantische aanpak van Visconti die Mastroianni zijn eerste serieuze rol gaf. Voorzichtige, aarzelende emoties worden boeiend neergezet en met de omgeving gecontrasteerd, al dikt Schell de aandoenlijkheid van de heldin met àl te gekunstelde effecten aan.
De eenzame Mario loopt door de straten van Venetië en ontmoet er op een brug de eveneens eenzame Natalia. Hij wordt verliefd op haar, maar zij ziet hem slechts als een vriend. Zo vertelt ze Mario over haar liefde voor haar huurder, die de stad heeft verlaten. Ze weet niet of hij zal weerkeren, maar als hij terugkomt, zou hij bij de brug op haar wachten. Natalia gaat dus dikwijls naar deze brug toe in de hoop er haar geliefde te treffen. Mario wil Natalia de liefde voor haar huurder uit het hoofd praten. In de plaats daarvan moet ze een relatie met hem aanknopen. Na lang denken en omdat ze weinig hoop heeft dat de huurder ooit nog terugkomt, stemt zij in. Juist op die dag daagt hij weer op. Zonder verder nog aan Mario te denken keert Natalia terug naar de huurder.
Acteur | Personage |
---|---|
Maria Schell | Natalia |
Marcello Mastroianni | Mario |
Jean Marais | Huurder |
Marcella Rovena | Pensionhouder |
Maria Zanoli | Bediende |
Elena Fancera | Kassier |
Pietro Ceccarelli | Betrokkene bij de vechtpartij |
Angelo Galassi | Betrokkene bij de vechtpartij |
Renato Terra | Betrokkene bij de vechtpartij |
Cirrado Pani | Jongeman |
Dirk Sanders | Danser |
Clara Calamai | Prostituee |
Jaar | Prijs | Categorie | Genomineerde(n) | Uitslag |
---|---|---|---|---|
1957 | Filmfestival van Venetië | Zilveren Leeuw | Luchino Visconti | Gewonnen |
1958 | Nastro d'Argento | Beste mannelijke hoofdrol | Marcello Mastroianni | Gewonnen |
Beste productieontwerp | Mario Chiari Mario Garbuglia |
Gewonnen | ||
Beste muziek | Nino Rota | Gewonnen |