Het onderwerp Linford Christie is tegenwoordig algemeen bekend en wordt besproken. Sinds mensen over Linford Christie begonnen te praten, heeft het grote belangstelling gewekt en is het onderwerp geweest van talloze studies en onderzoeken. In dit artikel zullen we verschillende aspecten analyseren die verband houden met Linford Christie, van de oorsprong en evolutie tot de impact ervan op de huidige samenleving. Daarnaast zullen we de verschillende meningen en perspectieven verkennen die er rond Linford Christie bestaan, met als doel een complete en verrijkende visie op dit zeer relevante onderwerp te bieden.
Linford Christie | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Linford Christie
| ||||
Volledige naam | Linford Christie | |||
Geboortedatum | 2 april 1960 | |||
Geboorteplaats | Saint Andrew, Jamaica | |||
Lengte | 1,89 m | |||
Gewicht | 84 kg | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline | sprint | |||
Eerste titel | Brits indoorkampioen 200 m 1981 | |||
OS | 1988, 1992, 1996 | |||
Extra | Wereldindoorrecordhouder 4 x 200 m; Europees recordhouder outdoor: 100 m 1988-2004; indoor: 200 m; Brits recordhouder 100 m 1993-2023, 4 x 200 m | |||
|
Linford Cicero Christie (Saint Andrew, Jamaica, 2 april 1960) is een voormalige Britse sprinter, die pas op negentienjarige leeftijd met atletiek begon. Hij was gespecialiseerd in de 100 m en de 200 m. Hij werd olympisch kampioen, wereldkampioen, zesmaal Europees kampioen en deed driemaal mee aan de Olympische Spelen. Tijdens zijn sportcarrière verbeterde hij de indoor wereldrecords op de 200 m (inmiddels nog geldend als Europees record) en de 4 x 100 m estafette dat nog steeds als record geldt.
In 1986 was Christie de winnaar op de 100 m op de Europese atletiekkampioenschappen. Dat jaar eindigde hij ook als tweede op dezelfde afstand bij de Gemenebestspelen. Bij de Olympische Spelen van 1988 in Seoel veroverde Christie de zilveren medaille achter Carl Lewis.
Op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona werd Linford Christie olympisch kampioen op de 100 m. In 1993 werd hij ook wereldkampioen in Stuttgart. In 1993 werd hij de eerste sprinter die zowel olympisch kampioen, wereldkampioen, Europees kampioen en Gemenebest-kampioen werd. Hij werd dat jaar in Groot-Brittannië ook verkozen tot Sportpersoonlijkheid van het Jaar.
Na 1994 verliep Linford Christie's carrière minder succesvol. Bij de Olympische Spelen van 1996 werd hij gediskwalificeerd na twee valse starts. In 1999 werd hij bij een indoormeeting in Dortmund betrapt op het gebruik van nandrolon. Hij werd hiervoor door de IAAF voor twee jaar geschorst en mocht niet deelnemen aan de Olympische Spelen van 2000.
In West-Londen is een atletiekstadion naar hem genoemd: Linford Christie Stadium
Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
---|---|---|---|
100 m | 9,87 s (ex-NR) | 15 augustus 1993 | Stuttgart |
150 m | 14,97 s | 4 september 1994 | Sheffield |
200 m (indoor) | 20,25 s (AR) | 16 februari 1995 | Vittel |
200 m (outdoor) | 20,09 s | 28 september 1988 | Seoel |
Externe links