Tegenwoordig is Mathias Olesen een onderwerp van groot belang geworden op verschillende gebieden van de samenleving. Van de impact ervan op de economie tot de invloed ervan op de cultuur en de manier waarop we met elkaar omgaan: Mathias Olesen is een relevant onderwerp gebleken dat het verdient om diepgaand te worden onderzocht. Door de geschiedenis heen is Mathias Olesen een bron van debat en reflectie geweest, en het belang ervan is in de loop van de tijd alleen maar toegenomen. In dit artikel zullen we de impact van Mathias Olesen op verschillende aspecten van het leven nader bekijken en proberen de relevantie ervan in de huidige samenleving beter te begrijpen.
Mathias Olesen | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Mathias Flaga Olesen | |||||||
Geboortedatum | 21 maart 2001 | |||||||
Geboorteplaats | Kopenhagen, ![]() | |||||||
Nationaliteit | ![]() | |||||||
Lengte | 188 cm | |||||||
Been | Tweebenig | |||||||
Positie | Centrale middenvelder | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ![]() | |||||||
Rugnummer | 47 | |||||||
Contract tot | 30 juni 2025 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 5 april 2025 | ||||||||
** Bijgewerkt op 5 april 2025 | ||||||||
|
Mathias Olesen (Kopenhagen, 21 maart 2001) is een voetballer met zowel de Luxemburgse als de Deense nationaliteit die doorgaans als centrale middenvelder speelt. In 2022 maakte hij bij 1. FC Köln in de Duitse Bundesliga zijn debuut in het betaalde voetbal. Hij staat nog steeds onder contract bij de Keulense club. In 2021 maakte hij zijn debuut voor het nationale elftal van Luxemburg.
Olesen begon met voetballen bij FC Résidence Walferdange om via FC Mamer 32 en Racing FC Union Luxemburg in 2017 bij de jeugd van het Duitse Eintracht Trier terecht te komen.[1] Als A-junior speelde hij op 11 mei 2019 26 minuten mee in een wedstrijd in de Oberliga Rheinland-Pfalz/Saar met het eerste elftal.[2] In 2019 maakte hij de overstap naar de jeugdacademie van 1. FC Köln.[3] Hij maakte op 11 augustus 2019 zijn basisdebuut bij de onder-19 tijdens de thuiswedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van Preußen Münster. Een paar weken later maakte hij op 25 augustus in de met 1-4 gewonnen uitwedstrijd tegen Alemannia Aachen –19 zijn eerste doelpunt in deze leeftijdscategorie. In zijn eerste seizoen (2019/20) werd Olesen kampioen in de A-junioren Bundesliga West. Wegens de maatregelen tegen COVID-19 volgde er geen kampioensronde.[3] In de zomer van 2020 maakte hij de overstap naar de senioren.
Op 14 december 2019 maakte Olesen als A-junior zijn eerste speelminuten tijdens een wedstrijd van het tweede elftal in de Regionalliga West. In de uitwedstrijd tegen Bergisch Gladbach 09 liet trainer Mark Zimmermann hem in de basis starten. In het seizoen 2020/21 werd hij definitief toegevoegd aan het tweede elftal waarbij het hem niet gelukte om een vaste basisplaats te veroveren. In zijn tweede seizoen (2021/22) speelde hij zich wel in het elftal waarbij hij op 15 oktober 2021 zijn eerste doelpunt bij de senioren maakte tijdens de met 2-6 gewonnen uitwedstrijd tegen Rot Weiss Ahlen.[4] In de 12e minuut bracht hij met de 1-1 zijn ploeg langszij. Later volgde in de 16e minuut (1-2) en de 47e minuut (2-4) nog twee doelpunten van zijn voet.[5] Een paar dagen later mocht hij voor de eerste keer meedoen met de training van het eerste elftal.[6] In december mocht hij permanent meetrainen waarbij hij tijdens de thuiswedstrijd tegen FC Augsburg voor de eerste keer aan de wedstrijdselectie werd toegevoegd. [7][8] In februari verlengde Olesen zijn contract tot 2024.[9] Kort daarop maakte hij op 20 maart zijn debuut bij het eerste elftal in de Bundesliga, het hoogste Duitse niveau.[1] In de met 1-1 gelijkgespeelde thuiswedstrijd tegen Borussia Dortmund bracht trainer Steffen Baumgart hem in de 84e minuut in de ploeg voor Sebastian Andersson.[10]
In het seizoen 2022/23 werd hij overgeheveld naar de eerste selectie en maakte hij op 18 augustus in een kwalificatiewedstrijd voor de Conference League zijn debuut in het Europese voetbal.[11] In de met 1-2 verloren thuiswedstrijd tegen het Hongaarse Fehérvár kwam hij in de 76e minuut in de ploeg voor Dejan Ljubičić. Kort daarop raakte hij geblesseerd aan zijn enkel waardoor hij enige weken langs de kant stond.[12] Na zijn comeback kwam hij sporadisch als basisspeler in actie en kwam hij grotendeels als wisselspeler in het veld. Tijdens zijn invalbeurt tegen RB Leipzig liep hij tegen zijn eerste rode kaart in zijn carrière aan toen hij koud in het veld twee keer geel kreeg van scheidsrechter Benjamin Brand.[13] In zijn tweede seizoen (2023/24) veranderde er niet veel waardoor hij zich in de winterstop liet verhuren aan het net naar het hoogste Zwitserse niveau gepromoveerde Zwitserse Yverdon-Sport.[14]
Bij terugkomst was 1. FC Köln ondertussen gedegradeerd naar de 2. Bundesliga en kreeg Olesen met Gerhard Struber voor het seizoen 2024/25 te maken met een nieuwe trainer. Onder de Oostenrijker lukte het hem eveneens niet om een basisplaats te veroveren. Op 18 augustus maakte hij in de 1e ronde van de DFB-Pokal wel zijn eerste doelpunt in het shirt van 1. FC Köln.[15] In de na verlenging met 2-3 gewonnen uitwedstrijd tegen SV Sandhausen maakte hij in de 116e minuut met een kopbal het derde en winnende doelpunt.[16] Ondanks een aantal basisplaatsen kondigde hij in maart aan dat hij aan het einde van het seizoen de club wegens te weinig speeltijd ging verlaten.[17]
Op 23 januari 2024 werd bekend dat Olesen zich voor de tweede helft van seizoen 2023/24 liet verhuren aan de club uit Yverdon-les-Bains.[14] Dezelfde dag maakte hij zijn eerste speelminuten voor de Zwitserse club tijdens een thuiswedstrijd in de Super League tegen FC Luzern.[18] In het met 2-1 gewonnen thuisduel bracht trainer Alessandro Mangiarratti hem in de 64e minuut in de ploeg. Hij kwam tot 11 basisplaatsen en hij eindigde met zijn ploeg op de derde plaats. Aan het einde van het seizoen keerde hij terug naar Keulen.[19]
Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Internationaal | Overig | Totaal | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | |||
2018/19 | ![]() |
Oberliga Rheinland-Pfalz/Saar | 1* | 0 | – | – | – | 1 | 0 | |||
2019/20 | ![]() |
Regionalliga West | 2* | 0 | – | – | – | 2 | 0 | |||
2020/21 | 25 | 0 | – | – | – | 25 | 0 | |||||
2021/22 | 27 | 4 | – | – | 3 | 0 | 30 | 4 | ||||
2022/23 | ![]() |
Bundesliga | 14 | 0 | – | 2 | 0 | 1 | 0 | 17 | 0 | |
2023/24 | 6 | 0 | 1 | 0 | – | – | 7 | ' | ||||
→ ![]() |
Super League | 17 | 0 | – | – | – | 17 | 0 | ||||
2024/25 | ![]() |
2. Bundesliga | 15 | 0 | 4 | 1 | – | – | 19 | 1 | ||
Carrière totaal | 107 | 4 | 5 | 1 | 2 | 0 | 4** | 0 | 118 | 5 | ||
Bijgewerkt tot 5 april 2025 |
* In de seizoenen 2018/19 en 2019/20 speelde Olesen als A-junior mee in het eerste elftal;
** In het seizoen 2020/21 speelde hij als speler van het tweede elftal drie keer mee met het eerste. Een seizoen (2021/22) deed hij als eerste elftalspeler een keer mee met het tweede elftal.
Olesen speelde voor diverse Luxemburgse jeugdelftallen waarbij hij in 2017 met Luxemburg –16 zijn eerste jeugdinterland speelde. Hij was met geen van de Luxemburgse jeugdelftallen actief op een eindronde. Olesen speelde in totaal 35 jeugdinterlands waarin hij vier keer wist te scoren. In 2021 maakte hij zijn debuut voor het nationale elftal van Luxemburg.
Op 25 februari 2017 maakte hij onder bondscoach Reinhold Breu in Luxemburg –16 zijn interlanddebuut tijdens het oefenduel tegen de leeftijdsgenoten uit Slowakije. In de met 0-2 verloren thuiswedstrijd kwam hij 10 minuten voor het einde in de ploeg. Hij maakte in hetzelfde jaar op 26 september tijdens de oefeninterland met Luxemburg –17 tegen Liechtenstein –17 zijn eerste interlanddoelpunt. In het met 0-3 gewonnen uitduel maakte hij in de 76e minuut het derde Luxemburgs doelpunt. In Luxemburg –21 droeg hij op 4 juni 2021 tijdens de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Montenegro voor de eerste keer de aanvoerdersband. In het met 1-2 verloren thuisduel maakte hij in de 42e minuut het enige Luxemburgs doelpunt.
Jeugdinterlands van Mathias Olesen voor Luxemburg (![]() | |||||
---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Soort Wedstrijd | Doelpunten |
Als speler bij Luxemburg –16 | |||||
1. | 25 februari 2017 | ![]() ![]() |
0 – 2 | Vriendschappelijk | |
2. | 27 februari 2017 | ![]() ![]() |
1 – 3 | Vriendschappelijk | |
3. | 29 maart 2017 | ![]() ![]() |
1 – 2 | Vriendschappelijk | |
4. | 19 april 2017 | ![]() ![]() |
1 – 0 | Vriendschappelijk | |
5. | 21 april 2017 | ![]() ![]() |
2 – 1 | Vriendschappelijk | |
6. | 23 april 2017 | ![]() ![]() |
5 – 1 | Vriendschappelijk | |
Als speler bij Luxemburg –17 | |||||
1. | 13 september 2017 | ![]() ![]() |
1 – 4 | Vriendschappelijk | |
2. | 15 september 2017 | ![]() ![]() |
1 – 0 | Vriendschappelijk | |
3. | 26 september 2017 | ![]() ![]() |
0 – 3 | Vriendschappelijk | ![]() |
4. | 28 september 2017 | ![]() ![]() |
1 – 7 | Vriendschappelijk | |
5. | 4 oktober 2017 | ![]() ![]() |
1 – 1 | Vriendschappelijk | |
6. | 23 oktober 2017 | ![]() ![]() |
2 – 1 | EK-kwalificatie 2018 | |
7. | 26 oktober 2017 | ![]() ![]() |
0 – 0 | EK-kwalificatie 2018 | |
8. | 29 oktober 2017 | ![]() ![]() |
2 – 1 | EK-kwalificatie 2018 | |
Als speler bij Luxemburg –18 | |||||
1. | 4 september 2018 | ![]() ![]() |
2 – 2 | Vriendschappelijk | ![]() |
2. | 6 september 2018 | ![]() ![]() |
4 – 0 | Vriendschappelijk | |
Als speler bij Luxemburg –19 | |||||
1. | 23 oktober 2018 | ![]() ![]() |
1 – 0 | Vriendschappelijk | |
2. | 25 oktober 2018 | ![]() ![]() |
2 – 1 | Vriendschappelijk | |
3. | 14 november 2018 | ![]() ![]() |
2 – 1 | EK-kwalificatie 2019 | |
4. | 17 november 2018 | ![]() ![]() |
2 – 1 | EK-kwalificatie 2019 | ![]() |
5. | 20 november 2018 | ![]() ![]() |
0 – 2 | EK-kwalificatie 2019 | |
6. | 13 november 2019 | ![]() ![]() |
4 – 0 | EK-kwalificatie 2020 | |
7. | 16 november 2019 | ![]() ![]() |
1 – 0 | EK-kwalificatie 2020 | |
8. | 19 november 2019 | ![]() ![]() |
0 – 3 | EK-kwalificatie 2020 | |
Als speler bij Luxemburg –21 | |||||
1. | 16 oktober 2018 | ![]() ![]() |
1 – 0 | EK-kwalificatie 2019 | |
2. | 24 maart 2019 | ![]() ![]() |
3 – 0 | EK-kwalificatie 2021 | |
3. | 10 september 2019 | ![]() ![]() |
5 – 0 | EK-kwalificatie 2021 | |
4. | 11 oktober 2019 | ![]() ![]() |
2 – 0 | EK-kwalificatie 2021 | |
5. | 18 november 2020 | ![]() ![]() |
1 – 2 | EK-kwalificatie 2021 | |
6.![]() |
4 juni 2021 | ![]() ![]() |
1 – 2 | EK-kwalificatie 2023 | ![]() |
7. | 8 juni 2021 | ![]() ![]() |
6 – 0 | EK-kwalificatie 2023 | |
8.![]() |
3 september 2021 | ![]() ![]() |
3 – 0 | EK-kwalificatie 2023 | |
9.![]() |
7 september 2021 | ![]() ![]() |
1 – 1 | EK-kwalificatie 2023 | |
10.![]() |
8 oktober 2021 | ![]() ![]() |
2 – 0 | EK-kwalificatie 2023 | |
11.![]() |
12 oktober 2021 | ![]() ![]() |
0 – 2 | EK-kwalificatie 2023 | |
Bijgewerkt tot 5 april 2025 |
Op 11 november 2021 maakte Olesen zijn debuut voor het nationale elftal van Luxemburg tijdens de WK-kwalificatie wedstrijd tegen Azerbeidzjan. In het met 1-3 gewonnen uitduel bracht bondscoach Luc Holtz hem in de 88e minuut in de ploeg voor Olivier Thill.[20] Op 16 november 2023 maakt hij zijn eerste doelpunt voor Luxemburg tijdens de kwalificatiewedstrijd tegen Bosnië en Herzegovina richting het Europees kampioenschap in Duitsland.[21] In het met 4-1 gewonnen thuisduel maakte hij in de 6e minuut na een voorzet van Florian Bohnert via het hoofd de 1-0.[22] Luxemburg zou in de halve finale na een 2-0 verlies tegen Georgie van de play-off stranden.[23]
Olesen werd geboren in de Deense hoofdstad Kopenhagen. Vanwege een baan van zijn vader in Luxemburg verhuist hij met zijn ouders naar het Groothertogdom.[3]