Melanocyt-stimulerend hormoon

In de wereld van vandaag is Melanocyt-stimulerend hormoon een onderwerp dat nog steeds belangstelling en debat genereert. Of het nu vanwege de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan in de geschiedenis of de invloed ervan op de populaire cultuur is, Melanocyt-stimulerend hormoon blijft vandaag de dag een onderwerp van groot belang. Er is door de jaren heen veel onderzocht en geschreven over Melanocyt-stimulerend hormoon, en de relevantie ervan is niet in het minst afgenomen. Vanaf de oorsprong tot de implicaties ervan in de moderne wereld blijft Melanocyt-stimulerend hormoon het onderwerp van studies en onderzoek in verschillende disciplines. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Melanocyt-stimulerend hormoon en het belang ervan in de wereld van vandaag onderzoeken.

De melanocyt-stimulerende hormonen (afgekort MSH, ook wel melanotropine) zijn een groep van peptidehormonen die door de hypofysevoorkwab worden geproduceerd tezamen met ACTH. Daartoe wordt een groter molecuul, het pro-opiomelanocortine (POMC), in de hypofyse gesplitst in corticotropine (ACTH) en melanocyt-stimulerend hormoon (MSH).

Functie

Het melanocyt-stimulerend hormoon stimuleert de productie (melanogenese) en afgifte van melanine door de melanocyten in de huid en het haar en is een pigment dat de kleur van de huid bepaalt. MSH wordt ook gemaakt door een groep neuronen in de nucleus arcuatus van de hypothalamus. MSH wordt door deze neuronen in de hersenen afgegeven en heeft effecten op de eetlust en seksuele opwinding[1]

Tijdens de zwangerschap wordt meer MSH aangemaakt. Samen met een verhoogde oestrogeenspiegel zorgt MSH voor een vergrote pigmentatie bij zwangere vrouwen en dus een verkleuring van de huid. Bij patiënten met primaire bijnierinsufficiëntie (bijvoorbeeld ziekte van Addison) zorgen grote hoeveelheden corticotropine voor een verhoogde MSH-productie, die een abnormale donkere verkleuring van de huid veroorzaakt.

Structuur

Melanocyt-stimulerend hormoon behoort tot de melanocortinegroep. Tot deze groep behoren corticotropine, α-MSH, β-MSH en γ-MSH. Al deze eiwitten zijn ontstaan uit het enzymatisch opknippen van een groter precusoreiwit: pro-opiomelanocortine. Bij pigmentatie is α-MSH de belangrijkste melanocortine.

De verschillende melanocyt-stimulerend hormonen hebben de volgende aminozuurvolgorde:

α-MSH: Ac-Ser-Tyr-Ser-Met-Glu-His-Phe-Arg-Trp-Gly-Lys-Pro-Val-NH2
β-MSH (mens): Ala-Glu-Lys-Lys-Asp-Glu-Gly-Pro-Tyr-Arg-Met-Glu-His-Phe-Arg-Trp-Gly-Ser-Pro-Pro-Lys-Asp
β-MSH (varken): Asp-Glu-Gly-Pro-Tyr-Lys-Met-Glu-His-Phe-Arg-Trp-Gly-Ser-Pro-Pro-Lys-Asp
γ-MSH: Tyr-Val-Met-Gly-His-Phe-Arg-Trp-Asp-Arg-Phe-Gly

Referenties

  1. ↑ Diamond, L.E.; Earle, D.C; Heiman, J.R.; Rosen, R.C.; Perelman, M.A. en Harning, R., An Effect on the Subjective Sexual Response in Premenopausal Women with Sexual Arousal Disorder by Bremelanotide (PT-141), a Melanocortin Receptor Agonist. The Journal of Sexual Medicine (juli 2006).