Tegenwoordig is Neurologische aandoening een zeer relevant onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden en interesses. Met een aanzienlijke impact op verschillende aspecten van het dagelijks leven heeft Neurologische aandoening debatten, controverses en grote belangstelling op mondiaal niveau gegenereerd. Vanaf zijn oorsprong tot zijn invloed vandaag de dag heeft Neurologische aandoening een imposante stempel gedrukt op de samenleving, cultuur en geschiedenis. In dit artikel zullen we verschillende facetten van Neurologische aandoening verkennen, van de oorsprong tot de impact ervan vandaag, waarbij we het belang en de relevantie ervan in verschillende contexten analyseren.
Neurologische aandoening | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Zenuwcellen bij iemand met epilepsie, 40x vergroot
| ||||
Classificatie | ||||
Specialisme | Neurologie | |||
Coderingen | ||||
ICD-10 ICD-9 |
G98.8 349.9 | |||
DOID | 863 | |||
MeSH | D009422 | |||
|
Een neurologische aandoening is een aandoening van het zenuwstelsel. Structurele, biochemische, of elektrische onregelmatigheden in de hersenen, het ruggenmerg of andere zenuwcellen kunnen een verscheidenheid aan symptomen veroorzaken. Voorbeelden van symptomen zijn verlamming, spierzwakte, een verminderde coördinatie, gevoelsverlies, insults, verwardheid, pijn en een veranderd bewustzijnsniveau. Er zijn veel verschillende neurologische aandoeningen, waaronder ook een aantal zeldzame. Neurologische aandoeningen kunnen worden vastgesteld via neurologisch onderzoek, een medisch specialisme van de neurologie en de klinische neuropsychologie.
De behandeling van een neurologische aandoening behelst bijvoorbeeld voorzorgsmaatregelen, het veranderen van leefstijl, fysiotherapie of andersoortige therapie, neurorevalidatie, pijnbestrijding, medicatie, of chirurgie uitgevoerd door een neurochirurg. In 2006 schatte de Wereldgezondheidsorganisatie dat tot wel één miljard mensen wereldwijd lijden aan neurologische aandoeningen en/of de gevolgen daarvan.[1]
Neurologische aandoeningen kunnen worden ingedeeld in categorieën op basis van de meest aangedane locatie, het meest uitgesproken functieverlies, of de voornaamste oorzaak. De breedste opdeling kan worden gemaakt tussen aandoeningen van het centraal zenuwstelsel en het perifeer zenuwstelsel. Het Merck Manual geeft een overzicht van aandoeningen aan het brein, het ruggenmerg en de zenuwen in de volgende overlappende categorieën:[2]
Referenties: